Ameliyat sonrası açık kalp ameliyatı nedeniyle yatağında olan hasta bir kişiye komünyon vermek için bu sabah bir hastane odasına giriyorum.
Ziyaretin sonunda, 16 yaşındaki torununun geçenlerde uykusunda kendisine bir mektup ya da sözde şiir yazdığını söylüyor ve bana iletiyor.
Yüksek sesle okudum ve ilk seferki gibi tekrar hareket ettiği için onu affetmemi istedi. O kadar sevimli buluyorum ki yayınlamak için izin istiyorum, bana bunu söylüyor, tabii ki!
İşte gidiyor. O kadar çok hassasiyet var ki, bu şeylerin dolaşıma sokulması gerekiyor evet ya da evet.
Farklı bir insan, dev kadar büyük
Huzur içinde uyuduğunu görmek beni rahatlatıyor,
hayat garip bir şey
Ne zaman yükselip ne zaman alçalacağını bilemezsin
bulutlar gibi bu dünyada sadece buharız
parçacıklar kadar küçüktür.
Ama devler kadar büyük farklı insanlar var,
ki onlar için önlerine konulan hiçbir şey yoktur.
ve evet, sana söylemeliyim ki sen benim referansımsın,
o insanlardan biri
Seni gördüğümde, üzüntüyü unutuyorum.
Bu hayatta bir şeysem, senin bir parçanım.
Biliyorum, mutlu olmak için bizi görmen yeterli.
ve ne olursa olsun her zaman orada olacaksın.
Kanının kanı, sen benim ustam ve ben senin çırağın.
Her düştüğümde beni yerden kaldırmayacaksın
ama açlığımı da yatıştıracaksın
Ve dikkatim her dağıldığında bana odaklanacaksın.
Sırtını dönmeden sorunlarla karşılaşırsın,
Her yürüdüğünde ayak izlerini takip edenlerdenim.
Ve tekrar ediyorum, sen benim dedemsin,
anlayana kadar ısrar etmem için beni kışkırtıyorsun,
sorunlarımı şeker gibi tatlandırıyorsun,
Seni her gördüğümde ne kadar üzgün olduğumu unutuyorum.
Ve eğer ben bu hayatta bir şeysem, o senin bir parçan.
Seni seviyor
Hugo