जेव्हा एखादा विश्वासणारा फिलिप्पैकर ४:१३ उद्धृत करतो - "मला सामर्थ्य देणाऱ्या ख्रिस्ताद्वारे मी सर्व काही करू शकतो" ते एकतर स्वतःला प्रोत्साहन देऊ इच्छितात कारण त्यांना एखादी कल्पना विकसित करायची आहे, कोणत्याही प्रकारच्या परिस्थितीला तोंड द्यायचे आहे किंवा फक्त परमेश्वराचा आधार वाटतो.
तुमच्या आवडीसाठी तुम्ही उच्च रेटिंगसाठी पात्र आहात. अशा प्रकारची महत्त्वाकांक्षा आणि आत्मविश्वास थांबवण्यासाठी दशलक्ष वर्षांत आपण कधीही काहीही बोलणार नाही. त्याउलट, ते तुम्हाला प्रोत्साहन देण्याचा प्रयत्न करते तुमच्या योजनांनुसार पुढे जा पण तुम्हाला ते प्रार्थना आणि नम्रतेने करावे लागेल.
उपदेशकाचे शब्द लक्षात ठेवा – “तुझ्या हाताला जे काही करायला सापडेल ते तुझ्या सामर्थ्याने कर” (उपदेशक 9:10) – आणि प्रेषित पॉलकडून – “तुम्ही जे काही शब्दात किंवा कृतीत करता ते सर्व प्रभु येशूच्या नावाने करा” (कोलस्सियन ३:१७). जे लोक आपली कामे त्याच्याकडे सोपवतात आणि ते जे काही करतात त्यामध्ये उत्कृष्टतेसाठी प्रयत्न करतात त्यांचा परमेश्वर सन्मान करतो (नीतिसूत्रे 3:17; 16:3).
असे म्हटले आहे की, हे स्पष्ट करणे महत्त्वाचे आहे की जेव्हा देव तुम्हाला तुमच्या विश्वासूपणासाठी आणि समर्पणासाठी आशीर्वाद देण्याचे वचन देतो, तेव्हा तुम्ही जे काही हाती घेण्याचे ठरवता त्या सर्व गोष्टींमध्ये तो यशाची हमी देत नाही. फिलिप्पै 4:13 हे असे म्हणत नाही की आपण काहीही करू शकता.
उदाहरणार्थ, तुम्ही दशलक्ष डॉलर्स जिंकू शकता, एक सर्वाधिक विकली जाणारी कादंबरी लिहू शकता, युनायटेड स्टेट्सचे अध्यक्ष म्हणून निवडून येऊ शकता, जगातील सर्वात महत्त्वाची ट्रॉफी जिंकू शकता किंवा ग्रॅमी पुरस्कार विजेते संगीतकार होऊ शकता असे मानणे चुकीचे ठरेल. फक्त कारण तुमचा ख्रिस्तावर विश्वास आहे आणि तुम्ही तुमच्या स्वप्नांचे मनापासून पालन करण्यास तयार आहात. जर तुम्ही या श्लोकाचे त्याच्या संदर्भात परीक्षण केले तर तुम्हाला दिसेल की ते प्रत्यक्षात आहे हे पूर्णपणे वेगळ्या विषयाला सामोरे जाण्यासाठी लिहिले होते. चला जवळून बघूया.
अनुक्रमणिका
10 व्या वचनाची सुरुवात करून, पौल लिहितो
पण मला प्रभूमध्ये खूप आनंद झाला की शेवटी माझ्यासाठी तुमची काळजी पुन्हा फुलली आहे; जरी तुम्ही नक्कीच काळजीत असाल, परंतु तुमच्याकडे संधीची कमतरता आहे. मी गरजेपोटी बोलतो असे नाही, कारण मी कोणत्याही परिस्थितीत समाधानी राहण्यास शिकलो आहे: मला निराश कसे व्हायचे ते मला माहित आहे आणि मला कसे समृद्ध करावे हे माहित आहे. सर्वत्र आणि सर्व गोष्टींमध्ये मी पोट भरणे आणि उपाशी असणे, भरपूर असणे आणि गरजा सहन करणे या दोन्ही गोष्टी शिकलो आहे. मला बळ देणाऱ्या ख्रिस्ताद्वारे मी सर्व काही करू शकतो. (फिलिप्पैकर ४:१०-१३)
नंतर, काही वाक्ये नंतर, मध्ये श्लोक 17 आणि 18, जोडा: मी भेटवस्तू शोधतो असे नाही, तर मी तुमच्या खात्यात भरपूर फळ शोधतो. खरं तर, माझ्याकडे हे सर्व आहे आणि ते भरपूर आहे…
या परिच्छेदात प्रेषित काय करतो? तो फिलिपिनोच्या त्यांच्या भूतकाळातील उदारतेबद्दल प्रशंसा करत आहे आणि त्यांना भविष्यात मुक्तपणे देणे सुरू ठेवण्यासाठी प्रोत्साहित करतो. पण एवढेच नाही. देणे आणि घेणे या चर्चेच्या संदर्भात, तो काहीतरी उल्लेखनीय करतो: तो ख्रिश्चनांसाठी गरज आणि विपुलता या शब्दांचा अर्थ पुन्हा परिभाषित करतो.
खरंच, पॉल असे म्हणतो आस्तिकाचा गरजेचा किंवा समाधानाचा अनुभव हा बाह्य अनुभव नसून शेवटी आंतरिक वास्तव आहे. विशिष्ट मानसिक आणि आध्यात्मिक वृत्तीपेक्षा भौतिक परिस्थितीशी त्याचा कमी संबंध आहे.
11 व्या वचनात त्याने स्पष्ट केलेले रहस्य म्हणजे समाधान (ग्रीक ऑटार्केस/ऑटार्किया). मूळ भाषेत, हा शब्द "आत्मनिर्भरता" किंवा "स्वातंत्र्य" असे काहीतरी सूचित करतो. सर्व प्रकारच्या परिस्थितींमध्ये "मिळणे" ही क्षमता आहे. जेव्हा आपल्याकडे ख्रिस्त असतो, तेव्हा पॉल म्हणतो, आपल्याकडे सर्वकाही आहे. हे खरे असले तरी, आपण श्रीमंत आहोत की गरीब, यशस्वी आहोत की पराभूत, भुकेले आहोत की पूर्ण, नग्न आहोत की कपडे घातलेले आहोत, बेघर आहोत की आश्रित आहोत याने काही फरक पडत नाही.
यामागील क्रांतिकारी दृष्टीकोन आहे वचन १३ मध्ये प्रेषिताचे विधान: "मला सामर्थ्य देणाऱ्या ख्रिस्ताद्वारे मी सर्व काही करू शकतो." तो असे म्हणत नाही की ख्रिस्ती कधीही उपाशी किंवा वंचित राहणार नाहीत. तसेच तो असा दावा करत नाही की देव सर्व धोक्यांपासून विश्वासणाऱ्याचे रक्षण करेल. पॉलने वैयक्तिकरित्या या सर्व त्रासांना अनेक वेळा अनुभवले होते, प्रभूची सेवा करताना "कष्टाने आणि परिश्रमाने, निद्रानाशाने, अनेकदा भूक आणि तहानने, वारंवार उपवासाने, थंडीने आणि नग्नतेने" (II करिंथकर 11:27).
तो काय पुष्टी करीत आहे की जर तुम्ही ख्रिस्ताचे असाल तर देव तुम्हाला जीवनात कोणतीही परिस्थिती असो तो ओझे सहन करण्यास सक्षम करेल. कदाचित आपण पाहू शकता की हे अमर्याद संपत्ती आणि यशाच्या हमीपेक्षा खूप वेगळे आहे.