Omnia possum in eo qui me confortat

Cum fidelis citat Philippians 4:13 - « Omnia possum in eo qui me confortat ». se confirmare cupiunt vel quod ideam, seu condicionem cujusvis generis subire velint, vel a Domino faveri simpliciter sentiant.

Magno digna es aestimatione pro tua passione. Numquam inter myriades annos aliquid eiusmodi ambitionis ac fiduciae prohibere volumus. Immo expetit te hortari perge cum consiliis tuis, sed fac tibi cum oratione et humilitate.

Mementote verborum Ecclesiastae — « Quodcumque invenerit manus tua, hoc fac virtute tua » (Ecclesiastes 9) — et ab apostolo Paulo — "Quodcumque facitis in verbo aut in opere, omnia in nomine Domini Jesu Christi facite" (Coloss. iii 10; Honorat Dominus eos, qui opera sua ei committunt, et excellentiam in omnibus quae agunt (Prov. 3:17; 16:3).

Quod dixit, interest declarare quod cum Deus promittit tibi benedicere propter fidelitatem et dedicationem tuam, non necessario praestans successum in omnibus quae aggredi statuunt. Philippians 4:13 Non dicit te posse facere quod vis.

Exempli gratia, error esset, si decies centena milia dollariorum vincere possis, scribere novam optimam venditionem, praesidem Civitatum Americae Unitarum eligendum, tropaeum insignissimum in mundo, vel fias grammy Award-vincens musicum. eo quod credis, in Christo et in toto corde tuo somnia sequi vis. Si hunc versum in contextu examines, actu esse videbis longe alia re scripta agere. Propius inspiciamus.

inde a versu 10, scribit Paulus

Omnia possum in eo qui me confortat

Sed gavisus sum valde in Domino, tandem vestra pro me cura refloruit; etsi certe anxius, sed occasione destitutus. Non quasi propter necessitatem dico: ego enim didici, in quibus sum, sufficiens esse. ubique et in omnibus et satiari et esurire et abundare et penuriam pati. Omnia possum in eo qui me confortat. (Philippians 4:10-13).

Deinde, paucis postea sententiis, in vers. 17 et 18, adde; Non quod quaero datum, sed quaero fructum, qui abundat in ratione vestra. Nam habeo totum et abundat.

Quid hoc loco facit Apostolus? Filipinos laudat propter praeteritam liberalitatem eosque hortatur ut libere in posterum largiantur. Sed id nulla est. In hac disceptatione donandi et accipiendi aliquid etiam praeclarum facit: christianos enim significat verborum quasi necessitatem et abundantiam reducit.

Paulus enim dicit id experientia credentis necessitatis vel satisfactionis est realitas ultimo interna potius quam externa. Minus pertinet ad circumstantias materiales quam cum quadam mentis et spirituali habitudine.

Omnia possum in eo qui me confortat

Arcanum, quod in versu 11, explicat, contentum est (Greek autarkes/autarkeia). In lingua originali, haec vox significat aliquid simile "auto-sufficientiae" aut "libertatis". Facultas est "possidere" in omnibus adiunctis. Cum Christum habemus, inquit Paulus, omnia habemus. Quod cum verum sit, nihil refert utrum divites simus an pauperes, prosperi an victi, esurientes vel pleni, nudi vel vestiti, profugos vel hospites.

Hic est prospectus rerum novarum post Apostolum in versu 13: « Omnia possum in eo qui me confortat ». Non dicit Christianos numquam esurire vel privari. Nec Deum ab omni periculo defendet. Has omnes angustias ipsemet Paulus pluries expertus fuerat Domino serviens "in labore et labore, in vigiliis, saepe in fame et siti, in ieiunio frequenti, in frigore et nuditate" (II Cor 11, 27).

Quod affirmat, si tu Christi es, Deus te faciet, ut quidquid in vita tua est, onus sustineas. Videas fortasse hoc longe aliud esse quam infinitas opes et felicitatem spondere.

Potes etiam interesse in hoc contento cognato: