ពេលអ្នកជឿដកស្រង់ ភីលីព ៤:១៣ «ខ្ញុំអាចធ្វើគ្រប់ការទាំងអស់ដោយសារព្រះគ្រីស្ទ ដែលពង្រឹងខ្ញុំ»។ ពួកគេស្វែងរកការលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯង ទាំងដោយសារតែពួកគេចង់អភិវឌ្ឍគំនិត ប្រឈមមុខនឹងស្ថានភាពណាមួយ ឬគ្រាន់តែមានអារម្មណ៍ថាត្រូវបានគាំទ្រដោយព្រះអម្ចាស់។
អ្នកសមនឹងទទួលបានចំណាត់ថ្នាក់ខ្ពស់សម្រាប់ចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់អ្នក។ ក្នុងរយៈពេលមួយលានឆ្នាំ យើងនឹងនិយាយអ្វីដើម្បីបញ្ឈប់មហិច្ឆតា និងទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងបែបនេះ។ ផ្ទុយទៅវិញ វាស្វែងរកការលើកទឹកចិត្តអ្នក។ សូមបន្តផែនការរបស់អ្នក ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវតែធ្វើវាដោយការអធិស្ឋាន និងបន្ទាបខ្លួន។
ចងចាំពាក្យ ពីសាស្ដា – « អ្វីក៏ដោយដែលដៃរបស់អ្នករកធ្វើ ចូរធ្វើវាដោយកម្លាំងរបស់អ្នក» (សាស្ដា ៩:១០) – និងពីសាវ័កប៉ុល – “អ្វីដែលអ្នកធ្វើដោយពាក្យសំដី ឬទង្វើ ចូរធ្វើវាទាំងអស់នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ” (កូល៉ុស ៣:១៧)។ ព្រះអម្ចាស់លើកតម្កើងអស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើរបស់ខ្លួនចំពោះទ្រង់ ហើយខំប្រឹងឲ្យមានភាពល្អឥតខ្ចោះក្នុងគ្រប់ទាំងការដែលគេធ្វើ (សុភាសិត ១៦:៣; ២២:២៩)។
ដែលបាននិយាយថា វាជារឿងសំខាន់ដើម្បីបញ្ជាក់ឱ្យច្បាស់ថា នៅពេលដែលព្រះសន្យាថានឹងប្រទានពរដល់អ្នកសម្រាប់ភាពស្មោះត្រង់ និងការលះបង់របស់អ្នក។ មិនចាំបាច់ជាការធានានៃភាពជោគជ័យនោះទេ។ នៅក្នុងអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអ្នកសម្រេចចិត្តធ្វើ។ ភីលីព ៤:១៣ មិនបានចែងថា អ្នកអាចធ្វើអ្វីតាមចិត្តបានឡើយ។
ជាឧទាហរណ៍ វានឹងមានកំហុសក្នុងការសន្មត់ថាអ្នកអាចឈ្នះបានមួយលានដុល្លារ សរសេរប្រលោមលោកដែលលក់ដាច់បំផុត ជាប់ឆ្នោតជាប្រធានាធិបតីសហរដ្ឋអាមេរិក ឈ្នះពានរង្វាន់ដ៏សំខាន់បំផុតក្នុងពិភពលោក ឬក្លាយជាតន្ត្រីករដែលឈ្នះពានរង្វាន់ Grammy ។ ដោយសារតែអ្នកជឿលើព្រះគ្រីស្ទ ហើយអ្នកសុខចិត្តធ្វើតាមសុបិនរបស់អ្នកដោយអស់ពីចិត្ត។ ប្រសិនបើអ្នកពិនិត្យមើលខគម្ពីរនេះនៅក្នុងបរិបទរបស់វា នោះអ្នកនឹងឃើញថាវាពិតជាមែន វាត្រូវបានសរសេរដើម្បីដោះស្រាយជាមួយនឹងប្រធានបទខុសគ្នាទាំងស្រុង។ ចូរយើងពិនិត្យមើលឱ្យកាន់តែច្បាស់។
សន្ទស្សន៍នៃមាតិកា
ចាប់ផ្តើមនៅក្នុងខទី 10 ប៉ុលបានសរសេរ
ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមានសេចក្តីរីករាយណាស់ក្នុងព្រះអម្ចាស់ ដែលនៅទីបំផុត ការយកចិត្តទុកដាក់របស់អ្នកចំពោះខ្ញុំបានរីកដុះដាលម្ដងទៀត។ ទោះបីជាអ្នកពិតជាព្រួយបារម្ភ ប៉ុន្តែអ្នកខ្វះឱកាស។ មិនមែនថាខ្ញុំនិយាយចេញពីការចាំបាច់ទេ ព្រោះខ្ញុំបានរៀនស្កប់ចិត្តក្នុងស្ថានភាពណាក៏ដោយ៖ ខ្ញុំចេះបន្ទាបខ្លួន ហើយខ្ញុំចេះធ្វើឲ្យបរិបូរ។ គ្រប់កន្លែង និងគ្រប់រឿង ដែលខ្ញុំបានរៀន ទាំងឆ្អែត ស្រេកឃ្លាន ទាំងបរិបូរណ៍ និងរងទុក្ខ។ ខ្ញុំអាចធ្វើគ្រប់យ៉ាងបានតាមរយៈព្រះគ្រីស្ទដែលពង្រឹងខ្ញុំ។ (ភីលីព ៤:១០-១៣)
បន្ទាប់មក ប្រយោគមួយចំនួនក្រោយមក នៅក្នុង ខទី ១៧ និង ១៨ គាត់បានបន្ថែមថា ៖ វាមិនមែនថាខ្ញុំស្វែងរកអំណោយនោះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំស្វែងរកផ្លែឈើដែលមានក្នុងគណនីរបស់អ្នក។ តាមពិតទៅ ខ្ញុំមានវាទាំងអស់ ហើយវាមានច្រើន…
តើសាវ័កធ្វើអ្វីក្នុងវគ្គនេះ? គាត់កំពុងសរសើរប្រជាជនហ្វីលីពីនចំពោះភាពសប្បុរសរបស់ពួកគេកាលពីអតីតកាល និងលើកទឹកចិត្តពួកគេឱ្យបន្តផ្តល់ដោយសេរីនាពេលអនាគត។ ប៉ុន្តែនោះមិនមែនទាំងអស់នោះទេ។ នៅក្នុងបរិបទនៃការពិភាក្សាអំពីការឱ្យ និងការទទួលនេះ គាត់ក៏ធ្វើអ្វីមួយដែលគួរឱ្យកត់សម្គាល់ផងដែរ៖ គាត់កំណត់ឡើងវិញសម្រាប់គ្រីស្ទបរិស័ទនូវអត្ថន័យនៃពាក្យដូចជាតម្រូវការ និងភាពបរិបូរណ៍។
ពិតណាស់ ប៉ុលនិយាយដូច្នេះ បទពិសោធន៍នៃសេចក្តីត្រូវការ ឬការពេញចិត្តរបស់អ្នកជឿ គឺជាការពិតខាងក្នុង ជាជាងការពិតខាងក្រៅ។ វាទាក់ទងនឹងកាលៈទេសៈសម្ភារៈតិចជាងអាកប្បកិរិយាផ្លូវចិត្ត និងខាងវិញ្ញាណជាក់លាក់។ អាថ៌កំបាំងដែលគាត់បានពន្យល់នៅក្នុងខទី 11 គឺការពេញចិត្ត (ភាសាក្រិច autarkes/autarkeia) ។
នៅក្នុងភាសាដើម ពាក្យនេះបង្ហាញពីអ្វីមួយដូចជា "ភាពគ្រប់គ្រាន់ដោយខ្លួនឯង" ឬ "ឯករាជ្យភាព" ។ វាគឺជាសមត្ថភាពក្នុងការ "ទទួលបាន" នៅគ្រប់ស្ថានភាពទាំងអស់។ នៅពេលដែលយើងមានព្រះគ្រីស្ទ ប៉ុលបាននិយាយថា យើងមានអ្វីគ្រប់យ៉ាង។ នេះជាការពិត វាមិនសំខាន់ទេថាតើយើងជាអ្នកមាន ឬក្រ ជោគជ័យ ឬចាញ់ ឃ្លាន ឬពេញ ស្រាត ឬស្លៀកពាក់ គ្មានផ្ទះសម្បែង ឬទីជម្រក។
នេះជាទស្សនៈបដិវត្តន៍នៅពីក្រោយការថ្លែងរបស់សាវ័កនៅក្នុង ខទី ១៣៖ «ខ្ញុំអាចធ្វើគ្រប់ការទាំងអស់ដោយសារព្រះគ្រីស្ទដែលពង្រឹងខ្ញុំ»។ គាត់មិនបាននិយាយថាគ្រិស្តសាសនិកនឹងមិនស្រេកឃ្លាន ឬខ្វះខាតឡើយ។ គាត់ក៏មិនបានអះអាងថា ព្រះនឹងការពារអ្នកជឿពីគ្រោះថ្នាក់ទាំងអស់។ ប៉ុលបានឆ្លងកាត់ការលំបាកទាំងអស់នេះដោយផ្ទាល់ ជាច្រើនដង ការបម្រើព្រះអម្ចាស់ «ដោយនឿយហត់ និងនឿយហត់ ដោយការគេងមិនលក់ ជាញឹកញាប់ដោយស្រេកឃ្លាន តមអាហារញឹកញាប់ ដោយត្រជាក់ និងអាក្រាតកាយ» ( កូរិនថូសទី 11 27:XNUMX ) ។
អ្វីដែលគាត់កំពុងតែបញ្ជាក់គឺថា បើអ្នកជារបស់ព្រះគ្រីស្ទ នោះព្រះនឹងអាចឲ្យអ្នកទទួលបន្ទុកក្នុងស្ថានភាពណាក៏ដោយក្នុងជីវិត។ ប្រហែលជាអ្នកអាចមើលឃើញថានេះគឺជាអ្វីដែលខុសគ្នាឆ្ងាយពីការធានានៃទ្រព្យសម្បត្តិនិងជោគជ័យគ្មានដែនកំណត់។