Kæru trúfastir og ástsælir lesendur, í dag finnum við fréttir sem hafa ómað í hjörtum margra: Kaþólska kirkjan kveður guðforeldra. Í breytingu sem hefur komið mörgum trúnaðarmönnum á óvart er sú hefð að hafa guðforeldra á sakramentunum hægt og rólega að kveðja sóknarsamfélögin okkar.Þótt þessi ákvörðun hafi vakið röð hugleiðinga og margvíslegra skoðana, fyllir hún hjörtu okkar vonar með þeirri vissu að Kirkjan leitast alltaf við að ganga í takt við tíma og þarfir trúaðra sinna. Vertu með okkur á þessari stundu greiningar og íhugunar um þessa merku umbreytingu í okkar ástkæru kirkju.
Efnisyfirlit
1. Breyting á hefð: Kaþólska kirkjan yfirgefur mynd guðforeldra
Kaþólska kirkjan, sem hefur alltaf rætur í hefð, hefur komið heiminum á óvart með því að tilkynna um verulega breytingu á einu mikilvægasta sakramentinu: skírninni. Héðan í frá hefur verið ákveðið að yfirgefa mynd guðforeldra í þessu sakramenti, sem hefur mikil áhrif á kaþólsk samfélög um allan heim. Þessi ráðstöfun hefur verið háð harðri umræðu og hugleiðingum trúarlegra yfirvalda, sem telja að þessi ákvörðun stuðli að hreinleika og kjarna skírnarinnar.
Ákvörðun um að útrýma guðforeldrum hefur verið byggð á því markmiði að draga fram meginábyrgð foreldra á uppeldi og trúarmótun barna sinna. Skírnin er álitin fyrsta sakramentið sem lýsir því að tilheyra kirkjunni, enda mikilvæg stund í lífi hvers trúaðs manns. Með því að draga úr þátttöku guðforeldra axla foreldrar aukna ábyrgð í vitnisburði trúarinnar sem þeir verða að miðla börnum sínum og styrkja þannig fjölskyldueininguna og bein tengsl við Guð.
Þessi ákvörðun miðar einnig að því að draga úr hvers kyns efnislegum eða yfirborðslegum áhrifum sem kunna að vera í vali guðforeldra. Með því að þurfa ekki að hafa áhyggjur af félagslegum eða efnahagslegum þáttum geta foreldrar einbeitt sér að því að velja þá trúaðu sem eru skuldbundnir trúnni og eru fúsir til að fylgja virkum og stöðugum trúarmótun barna sinna. Ennfremur opnar þessi ráðstöfun dyrnar þannig að aðrir fjölskyldumeðlimir, eins og eldri systkini, afar og ömmur eða frændur, geti haft meira áberandi hlutverk í andlegu lífi skírða barnsins.
2. Afgerandi hlutverk í sakramentunum: Endurmat á hlutverki guðforeldra í trúarlegum helgisiðum
Hlutverk guðforeldra í trúarlegum helgisiðum er afar mikilvægt fyrir helgihald sakramentanna. Eftir því sem árin líða er mikilvægt að endurmeta þá ábyrgð og skuldbindingu sem guðforeldrar bera í þessum helgu atburðum.
Í fyrsta lagi gegna guðforeldrar grundvallarhlutverki með því að vera milligönguaðilar á milli fermingaraðilans eða barnsins sem tekur við sakramentinu og trúfélagsins. Hlutverk þess er að fylgja og leiðbeina guðsoninum í andlegum vexti hans og þroska og veita lifandi fordæmi um kristið líf. Guðforeldrar ættu að vera fyrirmyndir trúar, hvetjandi og styrkjandi trú guðbarnsins alla ævi.
Auk þess bera guðforeldrar ábyrgð á að aðstoða fermingarmanninn eða barnið í trúarmótun þeirra, hvort sem það er með því að veita andlega leiðsögn eða styðja við að þeir læri meginreglur og kenningar trúarinnar. Þetta felur í sér áframhaldandi vígslu eftir helgihaldið, viðhalda nánu sambandi við guðbarnið og fjölskyldu þess og veita stuðning og fylgd á trúarferð þeirra.
3. Hugleiðing um ábyrgð foreldra: Kirkjan leitast við að efla þátttöku foreldra í andlegu uppeldi
Kirkjan hefur alltaf viðurkennt mikilvægi foreldraábyrgðar í andlegu uppeldi barna. Það er á heimilinu þar sem fræjum trúarinnar er sáð sem síðar verður ræktað í sóknarsamfélaginu. Með það að markmiði að efla þessa þátttöku hefur kirkjan hrint í framkvæmd röð aðgerða og áætlana sem miða að foreldrum.
Í fyrsta lagi hafa verið stofnuð vinnustofur og fræðandi erindi til að veita foreldrum nauðsynleg tæki til að leiðbeina börnum sínum í andlegu lífi þeirra. Þessir upplýsingafundir fjalla um efni eins og mikilvægi fjölskyldubænarinnar, merkingu sakramentanna og þátttöku í lífi sóknarinnar. Auk þess er boðið upp á leiðbeiningar um hvernig eigi að takast á við trútengdar spurningar og efasemdir sem kunna að koma upp á leiðinni.
Sömuleiðis hafa verið stofnuð stuðningshópar og foreldrasamfélög innan sóknarinnar. Þessi rými gera foreldrum kleift að deila reynslu, fá gagnkvæman stuðning og styrkja trú sína saman. Foreldrahópar bjóða einnig upp á tækifæri til að taka þátt í sjálfboðaliðastarfi og samfélagsþjónustu og hvetja þannig til að iðka kristin gildi í daglegu lífi. Kirkjan viðurkennir að ábyrgð foreldra er heilög köllun og leitast við að veita allan nauðsynlegan stuðning svo foreldrar geti staðið við þessa skuldbindingu. Með þessum átaksverkefnum vonast kirkjan til þess að foreldrar finni sig vald og hæfa til að leiðbeina börnum sínum á trúarbrautinni og stuðla þannig að myndun trausts sóknarsamfélags sem er skuldbundið Guði.
4. Ákvörðun byggð á þörfinni fyrir persónulegri nálgun: Mikilvægi náins sambands í kaþólskri myndun yngri sóknarbarna
Við myndun yngri sóknarbarna í kaþólskri trú er nauðsynlegt að taka tillit til þörfarinnar fyrir persónulegri nálgun. Frekar en að taka almenna nálgun er mikilvægt að byggja upp náin tengsl við hvern ungling til að skilja þarfir þeirra, áhyggjur og áskoranir. Með nánu og persónulegu sambandi getum við veitt árangursríkari stuðning og hjálpað þeim að styrkja trú sína.
Í fyrsta lagi gerir náið samband kaþólskum leiðtogum og kennurum kleift að skilja hvert ungt sóknarbarn á einstakan hátt. Sérhver unglingur hefur aðra sögu, samhengi og sjónarhorn og því er nauðsynlegt að laga þjálfun og kennslu að þörfum þeirra. Með því að koma á nánu sambandi getum við lært um áhugamál þeirra, áhyggjur og baráttu, veitt persónulega nálgun sem hentar einstaklingsaðstæðum þeirra.
Að auki stuðlar náið samband einnig að trausti og tilfinningu um að tilheyra sóknarsamfélaginu. Ungt fólk þarf að finna að það sé metið og samþykkt innan kirkjunnar og þessi persónulega tenging milli þeirra og leiðtoga samfélagsins getur hjálpað til við að styrkja skuldbindingu þeirra við kaþólska trú. Með því að veita þeim öruggt og velkomið rými þar sem þeir geta tjáð efasemdir sínar og deilt reynslu sinni getum við stuðlað að umhverfi stuðnings og samstöðu í þjálfunarferlinu.
5. Leitin að auknu samræmi í kenningum: Útrýming guðforeldra sem ráðstöfun til að forðast trúarrugl
Leitin að auknu fræðilegu samræmi í trúariðkun hefur alltaf verið grundvallarmarkmið til að tryggja skýrleika og einingu í trú trúaðra. Í þessum skilningi hefur útrýming guðforeldra sem ráðstöfun til að forðast trúarrugling verið mikilvægt skref í átt að styrkingu samræmdrar kenningar.
Með því að útrýma guðforeldrum í sakramentunum hefur verið hægt að stuðla að auknu samræmi í miðlun trúarinnar og forðast hugsanlegan misskilning. Þessi ráðstöfun hefur gert það mögulegt að beina ábyrgðinni á að leiðbeina og fylgja trúnni eingöngu að foreldrum og guðforeldrum og útrýma hvers kyns truflunum sem gætu verið í andstöðu við viðteknar kenningar.
Mikilvægt er að undirstrika að með þessari ráðstöfun er ekki leitast við að gengisfella mynd guðforeldra, sem hafa jafnan gegnt mikilvægu hlutverki í trúarlífi trúaðra, heldur frekar að beina áherslu á hlutverk þeirra og ítreka mikilvægi stöðugrar kenningarmótunar. Að gera það tryggir meiri samheldni og einingu meðal hinna trúuðu og gerir öllum kleift að ganga í samræmi við kenningar trúarinnar.
6. Hagnýt áhrif þessarar ákvörðunar: Breytingar á kröfum og ferli sakramentanna
Ákvörðun sóknarsamfélagsins okkar um að innleiða breytingar á kröfum og ferli sakramentanna hefur ýmsar hagnýtar afleiðingar sem við verðum að taka tillit til. Þessum breytingum er ætlað að aðlaga sakramentishætti okkar að þörfum og veruleika samfélags okkar, með það að markmiði að stuðla að virkari og innihaldsríkari þátttöku allra trúaðra í sakramentislífinu.
Sumir af hagnýtu afleiðingum þessarar ákvörðunar eru eftirfarandi:
- Sveigjanleiki í kröfum: Til þess að bjóða allt samfélag okkar velkomið og útiloka ekki þá sem kunna að lenda í sérstökum aðstæðum, verða sumar kröfur um móttöku sakramentanna gerðar sveigjanlegri. Við munum vinna saman með þeim sem hafa umsjón með sakramentunum að því að meta hvert einstakt tilvik og leita viðeigandi prestsúrræða.
- Endurnýjað kennsluferli: Endurnýjað trúfræðsluferli verður innleitt sem lagar sig að þörfum og veruleika samfélags okkar. Leitast verður við að efla mótun og andlegan vöxt sóknarbarna, bjóða upp á uppfært kennsluefni og öflugri aðferðafræði til þátttöku.
- Persónuleg sáluhjálp: Úthlutað verður trúfræðingum og prestateymum sem eru þjálfaðir til að veita hverjum einstaklingi fullnægjandi undirleik og eftirfylgni í sakramentisferli sínu. Hvatt verður til samræðu og virkrar hlustunar og boðið verður upp á persónulegan stuðning á hverju stigi leiðarinnar til sakramentanna.
Þessar „praktísku afleiðingar“ endurspegla trúarlega skuldbindingu okkar til að laga sig að þörfum samfélags okkar og tryggja að allir hinir trúuðu geti að fullu upplifað og lifað sakramentin. Þau bjóða okkur að ganga saman sem trúarsamfélag og að bregðast við með kærleika og skilningi við hinum ýmsu aðstæðum og áskorunum sem trúmenn okkar gætu staðið frammi fyrir í andlegu lífi sínu.
7. Rækta öflugt stuðningssamfélag: Leiðbeiningar um hvernig sóknarbörn geta veitt andlega fylgd án þess að vera guðforeldrar
Öflug kirkja byggir á öflugu stuðningssamfélagi þar sem sérhvert sóknarbarn finnur fyrir ást og umhyggju. Í þessum hluta munum við deila leiðbeiningum um hvernig meðlimir safnaðarins okkar geta veitt andlega undirleik án þess að þurfa endilega að taka að sér hlutverk guðforeldra.
1. Virk hlustun: Ekki vanmeta mátt þess einfaldlega að hlusta á einhvern. Stundum þarf fólk bara að fá útrás og deila áhyggjum sínum, gleði eða sorg. Gakktu úr skugga um að þú fylgist vel með og án truflana. Sýndu samúð og forðastu að dæma eða gefa skjótar lausnir. Stundum getur það verið hughreystandi að hafa einhvern sem er tilbúinn að hlusta.
2. Ósvikin spurning: Sýndu einlægan áhuga á lífi og reynslu annarra. Að spyrja ígrundaðra, opinna spurninga getur opnað frábær tækifæri til að kafa dýpra inn í andlegan heim bræðra okkar og systra. Sýndu að þér er annt um velferð þeirra og haltu alltaf virðingu og skilningi. Mundu að það er ekki alltaf nauðsynlegt að hafa svörin; Stundum geta spurningar verið öflugri fyrir andlegan vöxt einhvers.
8. Hvetja til virkrar þátttöku allra meðlima samfélagsins: Hugmyndir til að stuðla að aukinni þátttöku foreldra í sóknarlífi
Sóknarlífið er spegilmynd af trú okkar og auðgast þegar allir meðlimir samfélagsins taka virkan þátt. Mikilvægt er að hvetja foreldra til þátttöku í þessu samhengi þar sem skuldbinding þeirra styrkir tengslin milli sóknar og fjölskyldna. Hér eru nokkrar hugmyndir til að stuðla að aukinni þátttöku foreldra í sóknarlífi:
- Skipuleggðu fyrirlestra og vinnustofur fyrir foreldra: Upplýsa og þjálfa foreldra um áhugamál sem tengjast trú og kristinfræðifræðslu. Þessir viðburðir geta falið í sér ráðstefnur sérfræðinga, vitnisburð um persónulega reynslu og rými fyrir samræður og ígrundun.
- Búðu til bæna- og námshópa: Stofnaðu litla hópa þar sem foreldrar geta hist reglulega til að deila trú sinni, biðja saman og dýpka þekkingu sína á Biblíunni og kaþólskri kenningu. Þessir hópar bjóða upp á tilfinningalegan stuðning, andlega styrkingu og tækifæri til að skapa vináttubönd milli foreldra sem deila sömu trú.
- Taktu foreldra þátt í helgisiðahátíðum: Gefðu foreldrum tækifæri til að taka virkan þátt í fjöldanum, sem lesendur, þjónar evkaristíunnar eða söngvarar. Þetta gerir þeim ekki aðeins kleift að finnast vera órjúfanlegur hluti af samfélaginu, heldur hjálpar þeim einnig að miðla til barna sinna gildi og merkingu helgisiðanna.
9. Tími til umhugsunar og samræðu: Bjóðum sóknarbörnum að deila áhyggjum sínum og spurningum um þessa ákvörðun
Á tímum mikilvægra breytinga og ákvarðana, er nauðsynlegt að stuðla að umhverfi sem stuðlar að ígrundun og samræðum. Þess vegna viljum við bjóða öllum sóknarbörnum að deila opinskátt áhyggjum sínum og spurningum um nýlega ákvörðun sem tekin var. Við skiljum að hver einstaklingur getur haft mismunandi sjónarhorn og það er mikilvægt að við hlustum hvert á annað, virðum skoðanir og leitumst við að skilja hvert annað í þessu ferli.
Kirkjan er rými þar sem samfélagið lifir og vex í trú og það er nauðsynlegt að við styðjum og fylgjum hvert öðru á öllum stigum okkar andlega lífs. Á þessum tíma umhugsunar og samræðna hvetjum við þig til að nota eftirfarandi úrræði til að tjá áhyggjur þínar:
- Hópfundir: Við munum skipuleggja fundi í litlum hópum, þar sem skapað verður öruggt og velkomið umhverfi, þar sem hvert sóknarbarn getur deilt áhyggjum sínum í umhverfi trausts, virðingar og hlustunar.
- Tillögur kassi: Pósthólf hefur verið komið fyrir við inngang kirkjunnar svo þeir geti lagt skrif sín undir nafnlaust. Öll framlög verða tekin til greina og farið með þau sem trúnað.
- Prestsviðtöl: Prestar og prestsleiðtogar munu vera tiltækir til að hitta hver fyrir sig með þeim sem vilja einkarými til að deila áhyggjum sínum og spurningum.
Við viljum leggja áherslu á að þessi tími íhugunar og samræðna er dýrmætt tækifæri til að styrkja samfélag okkar og auðga gagnkvæman skilning okkar. Við treystum því að með þessum samtölum takist að finna samkomulag og sameiginlegan vöxt. Kirkjan er hér til að fylgja þér á þinni andlegu leið og við erum öll ómissandi hluti af þessari trúarfjölskyldu. Við treystum á virka þátttöku þína!
10. Fræðsla um mikilvægi trúar á heimilinu: Ráðleggingar til foreldra um að vera fyrirmyndir í kristilegu lífi barna sinna
Trúarfræðsla er grundvallaratriði á heimilinu þar sem foreldrar bera þá ábyrgð að vera börnum sínum fyrirmyndir í kristilegu lífi. Hér að neðan munum við deila nokkrum ráðleggingum sem munu hjálpa foreldrum að sinna þessu mikilvæga hlutverki:
1. Lifðu trúnni samfellt: Foreldrar ættu að vera lifandi dæmi um það sem þeir prédika og sýna fram á líf kristinna gilda á öllum sviðum daglegs lífs þeirra. Börn munu læra meira af gjörðum foreldra sinna en af orðum þeirra og því er mikilvægt að samræmi sé á milli þess sem sagt er og gert.
2. Settu bæn og biblíulestur í forgang: Það er nauðsynlegt að kenna börnum mikilvægi bænarinnar og að lesa orð Guðs. Foreldrar ættu að taka frá tíma daglega til að biðja sem fjölskylda, biðja saman fyrir máltíðir og hvetja til vana að lesa Biblíuna heima. Þessar venjur munu styrkja trú barna og kenna þeim að treysta Guði á hverjum tíma.
3. Taktu virkan þátt í trúarsamfélaginu: Foreldrar ættu að hvetja börn sín til þátttöku í trúfélagsstarfi og hópum, svo sem trúfræðslu, ungmennafélögum eða fjölskylduathöfnum. Með því gefst börnum og ungmennum tækifæri til að lifa trú sinni í samfélaginu, deila reynslu með öðrum kristnum og þroskast andlega.
11. Stuðla að kirkjulegu samfélagi: Leita nýrra leiða til að efla einingu meðal meðlima kaþólska samfélagsins
Í leiðinni til að efla kirkjulegt samfélag er nauðsynlegt að leita stöðugt nýrra leiða til að efla einingu meðal meðlima kaþólska samfélags okkar. Sem trúaðir berum við þá ábyrgð að styrkja tengsl bræðralags og samvinnu og byggja upp samfélag þar sem allir finna virkan og dýrmætan þátt í.
Áhrifarík leið til að efla einingu er með þátttöku í bæna- og íhugunarhópum. Þessi rými gera okkur kleift að hitta aðra bræður og systur í trúnni, deila gleði okkar og áhyggjum og auðga hvert annað með lífsreynslu okkar. Með því að biðja og ígrunda saman sameinumst við í sama tilgangi og styrkjum samband okkar við Guð og aðra.
Það er líka mikilvægt að bjóða upp á tækifæri til samfélagsþjónustu þar sem við getum lifað náungakærleikaboðorðinu á áþreifanlegan hátt. Með þjónustuverkefnum, eins og að heimsækja sjúka, styðja fjölskyldur í neyð eða samvinnu í félagslegum verkefnum, getum við sýnt kærleika Krists í áþreifanlegum aðgerðum og unnið saman að velferð samfélags okkar. Þessi starfsemi gerir okkur kleift að stíga út fyrir þægindarammann okkar og koma samstöðu og óeigingjarnri þjónustu í framkvæmd og byggja þannig brýr sameiningar og stuðla að djúpu samfélagi meðal meðlima kaþólska samfélags okkar.
12. Bænarkall og traust á visku kirkjunnar: Hvatning til að viðhalda trú og von í ljósi þessarar hirðubreytinga
Sem kaþólskt samfélag lendum við í tímum prestsbreytinga sem geta vakið upp spurningar og áhyggjur. Hins vegar, á þessum augnablikum, verðum við að minnast kallsins til bænar og treysta á visku kirkjunnar. Trú okkar og von má ekki hrista, heldur styrkja, þar sem við vitum að hönd Guðs leiðir hvert skref sem við tökum.
Bænin er öflugt tæki sem tengir okkur við skapara okkar og gefur okkur frið á óvissutímum. Meðan á þessari prestsbreytingu stendur, hvetjum við þig til að gefa þér tíma daglega til að vekja fyrirætlanir okkar til Drottins og biðja um visku og dómgreind. Samhliða bæninni verðum við að muna að kirkjan er leidd af heilögum anda, sem hvetur leiðtoga og presta sem eru í fararbroddi. Treystu því að Guð sé að vinna í þessu ferli og að vilji hans verði uppfylltur.
Það er skiljanlegt að áhyggjur og efasemdir vakni á tímum breytinga. Hins vegar verðum við að muna að kirkjan hefur staðið frammi fyrir og sigrast á mörgum áskorunum í gegnum sögu sína. Trú okkar er studd af bjargi Péturs og loforði Jesú um að hlið helvítis muni ekki sigra hann. Við erum ekki ein á þessari braut heldur erum við samfélag trúaðra, kölluð til að styðja hvert annað og sameinast í trú. Saman getum við fundið huggun og von í þeirri vissu að kærleikur Guðs sé sterkari en allar breytingar og að hann muni alltaf leiða okkur á rétta braut.
Spurt og svarað
Sp.: Hvað er „kaþólska kirkjan kveður guðforeldra“?
A: Það er grein sem fjallar um ákvörðun kaþólsku kirkjunnar um að sleppa guðforeldrum í sakramentunum.
Sp.: Hvers vegna hefur kaþólska kirkjan tekið þessa ákvörðun?
A: Kirkjan heldur því fram að guðfaðirinn hafi glatað trúarlegri merkingu sinni og sé orðin menningarlegri en andleg iðkun.
Sp.: Hvaða áhrif mun þessi ákvörðun hafa á sakramentin í framtíðinni?
A: Héðan í frá munu sakramentin skírnar, fermingar og hjónabands ekki krefjast þátttöku guðforeldra.
Sp.: Hvert er hefðbundið hlutverk guðföðursins í þessum sakramentum?
A: Guðfaðirinn var áður álitinn andlegur og siðferðilegur leiðsögumaður, sem þurfti að hafa umsjón með vexti og trúarfræðslu guðbarnsins.
Sp.: Hverjar verða nýjar „kröfur um sakramenti“ í stað guðforeldra?
A: Framtíðarsakramenti munu krefjast viðveru votta sem geta staðfest auðkenni og vilja þess sem tekur við sakramentinu.
Sp.: Hvernig hefur þessari ákvörðun verið tekið af kaþólska samfélaginu?
A: Skoðanir eru margvíslegar. Sumir eru sammála þessari ráðstöfun og halda því fram að guðfaðirinn tapi trúarlegri merkingu. Aðrir lýsa þó söknuði sinni yfir þessari hefð og telja að hún hafi enn mikilvægt andlegt gildi.
Sp.: Hvaða skoðun hefur kirkjan á viðbrögðum samfélagsins?
A: Kirkjan virðir mismunandi skoðanir og skilur nostalgíu þeirra sem halda fast í fornar hefðir. Hins vegar telur hann að ákvörðunin um að útrýma guðforeldrum sé nauðsynleg til að laga sig að menningarbreytingum og einbeita sér að dýpri merkingu sakramentanna.
Sp.: Eru aðrar breytingar fyrirséðar í kaþólsku kirkjunni í tengslum við hefðir og sakramenti?
A: Kaþólska kirkjan er alltaf í stöðugri þróun og aðlagar siði sína að tímanum. Hugsanlegt er að í framtíðinni verði aðrar breytingar gerðar í tengslum við hefðir og sakramenti, til þess að vera meira í takt við veruleika samtímans.
Niðurstaðan
Að endingu hefur kaþólska kirkjan tekið þá ákvörðun að kveðja guðforeldranna í sakramentunum. Þrátt fyrir að þessi ráðstöfun kunni að skapa umræður og ólíkar skoðanir er mikilvægt að muna að kirkjan, sem heilög stofnun, ber þá ábyrgð að laga sig að breytingum í samfélaginu án þess að missa sjónar af grundvallarreglum sínum.
Útrýming guðforeldra í sakramentunum er skref sem leitast við að styrkja kjarna hvers sakramentis og beina athyglinni að sögupersónu hinna trúuðu og sambandi þeirra við Guð. Það er mikilvægt að undirstrika að þessari ráðstöfun er ekki ætlað að rýra mikilvægi guðforeldra sem leiðbeinenda og fyrirmynda trúar, heldur frekar að efla hlutverk foreldra og alls kirkjusamfélagsins í trúarfræðslu trúaðra.
Eins og alltaf er nauðsynlegt að kaþólikkar hlíti ákvörðunum kirkjunnar og taki á móti þeim af auðmýkt og hlýðni. Trú og traust á þúsund ára speki kirkjunnar mun leiða okkur í þessum breytingum og mun gera okkur kleift að halda áfram að vaxa í sambandi okkar við Guð og í því hlutverki okkar að koma boðskap fagnaðarerindisins til alls heimsins.
Það er kominn tími til að ígrunda, skilja ástæðurnar á bak við þessa ákvörðun og endurnýja skuldbindingu okkar við kaþólsku trú okkar. Hvert okkar, sem meðlimir í þessu samfélagi trúaðra, ber þá ábyrgð að vera vitni og beri orðs Guðs í daglegu lífi okkar.
Þrátt fyrir að guðforeldrar hafi jafnan verið mikilvægar persónur í sakramentunum, býður þetta nýja stig okkur að dýpka tengsl okkar við Guð og taka virkara hlutverk í trú okkar. Kirkjan mun alltaf leitast við að leiðbeina okkur í átt að raunverulegri og auðgandi upplifun af andlegu tilliti okkar.
Í stuttu máli kveður kaþólska kirkjan guðforeldra í sakramentunum og leitast við að stuðla að aukinni þátttöku og þátttöku hinna trúuðu í eigin trúarferð. Að taka þessari breytingu af hreinskilni og trausti mun gera okkur kleift að vaxa og styrkja okkur sem samfélag trúaðra, alltaf í leit að vilja Guðs og staðráðið í að breiða út boðskap kærleika og vonar sem okkur hefur verið trúað fyrir.