Աստվածաշնչի ընդարձակության մեջ ի հայտ է գալիս կերպարների մի արտասովոր խումբ, որոնք անջնջելի հետք են թողել մարդկության պատմության մեջ՝ Աստվածաշնչի հերոսները: Այս հերոսները, պատմությունների և փորձառությունների իրենց բազմազանությամբ, մեզ ոգեշնչում են իրենց քաջությամբ, իմաստությամբ և հավատարմությամբ՝ ծառայելով որպես լույսի փարոսներ անցյալ ժամանակների խավարում: Երբ մենք խորանում ենք այս սուրբ գրքի էջերում, մենք հանդիպում ենք տղամարդկանց և կանանց, ովքեր կանչվել են Աստծո կողմից՝ իրականացնելու տրանսցենդենտալ առաքելություններ և անսասան կրքով պաշտպանել իրենց հավատքը: Այս հոդվածում մենք կուսումնասիրենք աստվածաշնչյան այս հերոսների կյանքը: և բացահայտեք այն արժեքավոր հաղորդագրությունները, որոնք նրանք դեռ տալիս են մեզ այսօր:
Բովանդակության ինդեքս
1. Մովսեսի ոգեշնչող իմաստությունը և նրա օրինակելի առաջնորդությունը
Աստվածաշնչի պատմության մեջ Մովսեսն առանձնանում է որպես երբևէ ապրած ամենաոգեշնչող և իմաստուն առաջնորդներից մեկը: Նրա օրինակելի առաջնորդությունն ու խորը իմաստությունը շարունակում են ոգեշնչման աղբյուր լինել մինչ օրս: Մովսեսը ոչ միայն քաղաքական և ռազմական առաջնորդ էր, այլև հոգևոր առաջնորդ էր իր ժողովրդի համար: Նրա իմաստությունը գերազանցեց ֆիզիկական սահմանները՝ ճանապարհներ բացելով իր համայնքի բարօրության աճի և խթանման համար:
Մովսեսի առաջնորդությունը հիմնված էր ոչ միայն դժվար որոշումներ կայացնելու, այլ նաև արդյունավետ հաղորդակցվելու կարողության վրա: Նրա իմաստությունը կայանում էր նրանում, որ նա կարող էր լսել և հասկանալ իր ժողովրդի կարիքները, փոխանցել հստակ ուղերձներ և ուղղորդել իր համայնքը դեպի հավաքական բարեկեցություն: Մովսեսը առաջնորդ էր, ով ոչ միայն խոսում էր խոսքերով, այլև գործով՝ ցույց տալով իր նվիրվածությունն ու նվիրվածությունը՝ առաջնորդելու իր ժողովրդին դեպի խոստացված երկիր:
Բացի իր օրինակելի առաջնորդությունից, Մովսեսը նաև խորը կապ ուներ աստվածայինի հետ: Նրա իմաստությունը հիմնված էր իր հավատքի և Աստծո հետ ունեցած փոխհարաբերությունների վրա: Երկարատև աղոթքի և խորհրդածության ընթացքում Մովսեսը գտավ անհրաժեշտ առաջնորդությունը՝ դիմակայելու իր ժողովրդին ներկայացվող մարտահրավերներին: Նրա հոգևոր իմաստությունը արտացոլվում էր իր համայնքի օգտին որոշումներ կայացնելու և իր ժողովրդի մեջ հավատքն ու միասնությունը պահպանելու ունակության մեջ, նույնիսկ դժվարության և դժբախտության ժամանակ:
2. Դավիթ՝ քաջ հովիվը դարձավ թագավոր
Դավթի հետաքրքրաշարժ պատմությունը մեզ խորասուզում է մի մարդու կյանքում, ով խոնարհ հովիվից դարձավ Իսրայելի ամենահայտնի թագավորը։ Նրա խիզախությունն ու առաջնորդությունը առանցքային էին նրա գահ բարձրանալու համար, բայց նաև նրա խորը հավատքն առ Աստված:
Դավիթը բազմաթիվ առիթներով դրսևորեց իր քաջությունը՝ դիմակայելով սարսափելի թշնամիներին, ինչպիսին է հսկա Գողիաթը և վճռականորեն պաշտպանելով իր ժողովրդին: Նրա մարտական կարողությունն ու հոգևոր ուժը նրան արժանացան շրջապատի հարգանքին և հիացմունքին: Նրա քաջությունը դրսևորվեց ոչ միայն մարտի դաշտում: , այլեւ դժվար որոշումներ կայացնելու եւ ազգի կառավարման մարտահրավերներին դիմակայելու ունակության մեջ։
Դավիթի թագավոր դառնալը պատահական չէր։ Դա Աստծո կամքի և ժողովրդի կողմից ճանաչման արդյունքն էր, որ նա արժանի ժառանգորդն էր: Արդարությամբ և իմաստությամբ կառավարելու նրա կարողությունն ակնհայտ էր Իսրայելին առաջնորդելու, բարեփոխումներ իրականացնելու և իր ազգին բարգավաճում բերելով։ Դավիթը դարձավ հույսի և միասնության խորհրդանիշ իր ժողովրդի համար, և նրա թագավորությունը թողեց ժառանգություն, որը պահպանվում է մինչ օրս։
3. Աբրահամի անսասան հավատքը և նրա վերջնական վստահությունը Աստծո հանդեպ
Աբրահամը, որը հայտնի է որպես հավատքի հայր, Աստծո հանդեպ անսասան վստահության ոգեշնչող օրինակ է: Իր ողջ կյանքի ընթացքում նա բախվել է բազմաթիվ փորձությունների և մարտահրավերների, բայց նա երբեք չի դադարել հավատալ իր Արարչի հավատարմությանը և զորությանը: Նրա պատմության միջոցով մենք արժեքավոր դասեր ենք սովորում այն մասին, թե ինչպես զարգացնել ամուր հավատք և վերջնական վստահություն Աստծո հանդեպ:
Աբրահամի հավատքը բնութագրվում էր Աստծուց նրա լիակատար կախվածությամբ: Իր կարողություններին և ռեսուրսներին ապավինելու փոխարեն, նա իրեն ամբողջությամբ հանձնեց աստվածային նախախնամությանը: Այս անվերապահ հանձնումը թույլ տվեց նրան զգալ հրաշքներ և օրհնություններ, որոնք դուրս էին իր մարդկային հասկացողությունից: Աբրահամը հասկացավ, որ իր վստահությունը Աստված աստվածային խոստումներին և նպատակներին հասնելու բանալին էր:
Բացի Աստծուց իր կախվածությունից, Աբրահամը աչքի էր ընկնում նաև իր հնազանդությամբ։ Թեև Աստծո որոշ հրահանգներ թվում էին անհիմն կամ դժվար է հետևել, նա վստահ էր, որ Աստված գիտեր, թե որն է լավագույնը իր կյանքի համար: Նրա անսասան հնազանդությունը ցույց տվեց նրա նվիրվածությունը աստվածային ծրագրին և վստահությունը Աստծո իմաստության և սիրո հանդեպ: Աբրահամը մեզ սովորեցնում է, որ հնազանդությունը հավատքի և վստահության իսկական արտահայտություն է մեր Արարչի հանդեպ:
4. Ջոզեֆ. ազնվության և ներման մոդել դժբախտության ժամանակ
Ջոզեֆը աստվածաշնչյան կերպար է, որը հայտնի է անբարենպաստ հանգամանքներում իր ամբողջականությամբ և ներողամտությամբ: Նրա պատմությունը մեզ արժեքավոր դասեր է տալիս մեր բարոյական սկզբունքները պահպանելու կարևորության մասին, նույնիսկ երբ մենք դժվարությունների ենք հանդիպում: Ջոզեֆի կյանքը հզոր օրինակ է այն բանի, թե ինչպես արժանապատվորեն և շնորհքով դիմակայել մարտահրավերներին՝ վստահելով, որ Աստված ավելի մեծ նպատակ ունի մեր կյանքի համար:
Չնայած իր եղբայրների կողմից ստրկության վաճառվելիս՝ Ջոզեֆը երբեք չկորցրեց իր անարատությունը։ Պետափրեսի տանը նա հաստատակամորեն դիմադրեց սեռական գայթակղություններին և հավատարիմ մնաց իր արժեքներին։ Նրա քաջությունն ու ինքնահարգանքը ստիպեցին նրան ճանաչելու և բարձր պաշտոններ զբաղեցնել: Նույնիսկ երբ նա անարդարացիորեն բանտարկված էր, Ջոզեֆը պահպանում էր ներողամտություն և փնտրում էր ուրիշների բարեկեցությունը: Նրա ներքին ուժն ու ներելու կարողությունը վկայում են դրա մասին: նրա մեծ բնավորությունը:
Ջոզեֆի պատմությունը ոգեշնչում է մեզ հետևել նրա օրինակին: Դա մեզ դրդում է ազնվությամբ ապրել մեր կյանքի բոլոր ոլորտներում և ներել նրանց, ովքեր մեզ վնասել են: Դրանով մենք ոչ միայն ամրացնում ենք մեր հարաբերությունները Աստծո հետ, այլև մեր հարաբերությունները ուրիշների հետ: Դժբախտության ժամանակ մենք պետք է հիշենք, որ ազնվությունն ու ներողամտությունը ոչ միայն օգնում են մեզ դիմակայել դժվարություններին, այլև թույլ են տալիս մեզ աճել և նպատակ գտնել դրանց մեջ: Եկեք ձգտենք նմանվել Ջոզեֆին, անարատության և ներողամտության օրինակ՝ դժբախտության ժամանակ:
5. Հռութ և Նոեմի. հավատարմության և որդիական նվիրվածության հավերժական կապ
Հռութի և Նաոմիի պատմությունը սկեսուրի և հարսի միջև սիրո և անսասան հավատարմության հուզիչ օրինակ է: Չնայած դժվարություններին ու փորձություններին, որոնց հանդիպեցին, նրանց հարաբերություններն ավելի ամրապնդվեցին դժբախտությունների պատճառով և օրինակ դարձան ապագա սերունդների համար: Նրանց միավորող կապն ավելի խորն էր, քան արյունը. Դա հոգևոր կապ էր, որը արմատավորված էր փոխըմբռնման և անվերապահ աջակցության վրա:
Հռութի հավատարմությունը Նոեմիի-ի հանդեպ ակնհայտ է ի սկզբանե։ Չնայած ամուսնու մահին և ծանր տնտեսական իրավիճակին, Ռութը ընտրում է մնալ Նոեմիի կողքին և շարունակել իր ուղին: Նրա նվիրումը գերազանցում է ընտանեկան պարտավորությունները՝ դառնալով նվիրվածության և սիրո օրինակ, դուստր ձեռնարկություն: Նոեմին, իր հերթին, ցույց է տալիս, որ ինքը իմաստուն և սիրառատ ուղեցույց է Հռութի համար՝ անհրաժեշտության ժամանակ խորհուրդներ տալով և աջակցելով։
Աստվածաշնչի այս օրինակը մեզ սովորեցնում է հավատարմության և որդիական նվիրվածության կարևորությունը մեր սեփական կյանքում: Ռութի և Նաոմիի միջոցով մենք կարող ենք սովորել գնահատել և գնահատել ընտանեկան կապերը՝ գիտակցելով, որ սերն ու փոխադարձ աջակցությունը կարևոր են կյանքի բոլոր փուլերում: Թող նրա պատմությունը տևի որպես հիշեցում, որ հավատարմության և որդիական նվիրվածության հավերժական կապը կարող է հաղթահարել բոլոր դժվարությունները:
6. Դանիելը և օտար երկրում հավատարմության նրա խիզախ վկայությունը
Դանիելի աստվածաշնչյան պատմության մեջ մենք գտնում ենք «հավատարմության խիզախ վկայություն» «օտար երկրի» մեջ։ Դանիելը անսասան հավատքի տեր մարդ էր, և նրա կյանքն այսօր ոգեշնչող օրինակ է բոլոր հավատացյալների համար: Իր քաջության և վճռականության շնորհիվ Դանիելը ցույց տվեց իր հավատարմությունը Աստծուն բոլոր ժամանակներում, նույնիսկ չափազանց դժվար իրավիճակներում։
Դանիելը երիտասարդ իսրայելացիների հետ գերի տարվեց Բաբելոն։ Չնայած թշնամական, հեթանոսական միջավայրում հայտնվելով՝ Դանիելը թույլ չտվեց, որ իր հավատը խաթարվի։ Ճնշմանը տրվելու և բաբելոնյան սովորույթներն ու հավատալիքները որդեգրելու փոխարեն՝ նա որոշեց ամուր մնալ մեկ ճշմարիտ Աստծու հանդեպ իր հավատի մեջ։
Դանիելի խիզախությունը ակնհայտ էր, երբ նա հրաժարվեց ուտել Նաբուգոդոնոսոր թագավորի առաջարկած կերակուրը, ինչը հակասում էր հրեական սննդակարգի օրենքներին։ Փոխարենը, Դանիելը առաջարկեց տասնօրյա փորձարկում անցկացնել, որտեղ նրանք կօգտագործեին միայն բանջարեղեն և ջուր։ Աստվածային նախախնամության համաձայն, տասն օրվա վերջում Դանիելն ու նրա ուղեկիցներն ավելի առողջ և ուժեղ էին թվում, քան թագավորական կերակուրը կերած մյուս երիտասարդները: Հավատարմության այս խիզախ արարքը ոչ միայն ցույց տվեց Դանիելի հավատքը, այլ նաև հանգեցրեց թագավորական արքունիքում նրա կարողությունների առաջխաղացման և ճանաչման։
7. Եսթերի քաջությունն ու վճռականությունը՝ փրկելու իր ժողովրդին
Աստվածաշնչյան պատմության մեջ մենք գտնում ենք քաջության և ուժի ոգեշնչող օրինակ, որը ներկայացնում է Եսթերը: Այս խիզախ կինը վճռել էր «պաշտպանել» իր հրեա ժողովրդին՝ այդ ընթացքում բախվելով մեծ ռիսկերի և մարտահրավերների:
Եսթերի պատմությունը մեզ հզոր դասեր է տալիս հաստատակամության և հավատքի զորության մասին: Չնայած Ասուերոս թագավորի օրոք թագուհու դիրքին, Եսթերը չվարանեց վտանգի ենթարկել իր կյանքը՝ չկանչված թագավորին մոտենալով, ինչը կարող էր հանգեցնել նրա մահվան։ Նրա խիզախությունը դրսևորվում է նրա հայտնի արտահայտությունից. «Եթե նրանք ինձ սպանեն, նրանք ինձ սպանում են», ինչը ցույց է տալիս նրա պատրաստակամությունը դիմակայելու դժբախտություններին իր ժողովրդին պաշտպանելու համար:
Եսթերը անհավանական վճռականություն դրսևորեց՝ անցնելով նախապատրաստման գործընթաց մինչև թագավորի առջև հայտնվելը: Երեք օր և երեք գիշեր նա և իր ժողովուրդը աղոթեցին և ծոմ պահեցին՝ փնտրելով աստվածային առաջնորդություն և զորություն՝ իրենց նպատակն իրականացնելու համար: Հավատքի և կարգապահության այս արարքը պատեհ պահին ճանապարհ պատրաստեց նրա փրկարար միջամտության համար: Իր քաջության և վճռականության շնորհիվ Եսթերը դարձավ արժեքավոր ձայն իր ժողովրդի համար և կարողացավ ազդել թագավորի որոշումների վրա՝ պաշտպանելու հրեաներին անմիջական սպառնալիքից։
8. Հոբի համբերությունն ու հաստատակամությունը տառապանքի մեջ
Հոբի գրքում մենք գտնում ենք տառապանքի մեջ համբերության և հաստատակամության զարմանալի օրինակ: Հոբը ուղղամիտ և աստվածավախ մարդ էր, իր կյանքում առատությամբ ու երջանկությամբ օրհնված։ Սակայն աչք թարթելու ընթացքում նրա աշխարհը փլուզվեց։ Նա կորցրեց իր հարստությունը, նրա առողջությունը վատացավ, նույնիսկ կորցրեց իր երեխաներին։ Այս դժբախտության հետ հանդիպելով՝ Հոբը չհուսահատվեց և չկորցրեց հավատն առ Աստված, այլ մնաց ամուր և համբերատար։
Նախ՝ Հոբը համբերություն դրսևորեց Աստծու հանդեպ իր հանգիստ և հարգալից վերաբերմունքով։ Չնայած աներևակայելի կորուստներին, նա երբեք չի հայհոյել Աստծո անունը և բացատրություն չի պահանջել: Փոխարենը, նա իրեն խոնարհեցրեց Աստծո մեծության առաջ և խոնարհությամբ ընդունեց նրա կամքը: Նրա համբերությունը երևում էր նրա խոսքերից. «Տերը տվեց և Տերը վերցրեց. «Օրհնյալ լինի Տիրոջ անունը»։ Այս օրինակը մեզ սովորեցնում է, որ երբ մենք հանդիպում ենք տառապանքի պահերի, կենսականորեն կարևոր է համբերություն ցուցաբերել և վստահել Աստծո իմաստությանը և կատարյալ ժամանակին:
Բացի իր համբերությունից, հիացմունքի է արժանի Հոբի համառությունը, չնայած դժվարություններին և ընկերների կողմից անընդհատ լքվածությանը, նա հավատարիմ մնաց Աստծուն և շարունակեց փնտրել Նրան: Չնայած չհասկանալով իր տառապանքի պատճառը, նա չհրաժարվեց իր հավատքից և չշեղվեց արդարության ճանապարհից: Հոբը վստահ էր, որ Աստված ավելի մեծ նպատակ ուներ իր տառապանքների մեջ և հաստատակամորեն պատասխաններ փնտրելու հարցում: Նրա օրինակը խրախուսում է մեզ չթուլանալ հավատքի մեջ, այլ կառչել Աստծուց և վստահել, որ Նա ծրագիր ունի մեր կյանքում հանդիպող յուրաքանչյուր իրավիճակի համար:
9. Հիսուսի հարության վկայ Մարիամ Մագդաղենացու սերն ու զոհաբերությունը
Մարիամ Մագդաղենացին, աստվածաշնչյան պատմության խորհրդանշական կերպարը, ականատես եղավ Հիսուսի հզոր սիրո և զոհաբերության, հատկապես նրա հարության պահին: Նրանց նվիրվածությունն ու քաջությունը ընդգծում են ներման և փրկագնման կարևորությունը մեր կյանքում: Դրա միջոցով մենք կարող ենք արժեքավոր դասեր քաղել հավատքի և անվերապահ հանձնվելու մասին:
Մարիամ Մագդաղենացին, որը նաև հայտնի է որպես Մարիամ Մագդաղացին, Հիսուսի ամենամոտ աշակերտներից էր, նա ուղեկցում էր Մեսսիային նրա ճանապարհորդության ընթացքում՝ լսելով նրա ուսմունքները և ականատես լինելով նրա հրաշքներին: Նրա խորին սերն ու նվիրվածությունը Հիսուսին վկայում է այն փաստը, որ նա ներկա է եղել նրա խաչելությանը, սակայն չի լքել նրան: Այս անսասան պարտավորությունը նրան տարավ գերեզման, որտեղ նա փոխակերպիչ հանդիպում ապրեց հարություն առած Տիրոջ հետ:
Այդ վճռորոշ պահին Մարիամ Մագդաղենացին օրհնվեց Հիսուսի հարության փորձով: Այս հանդիպումը բացահայտեց մեղքի և մահվան դեմ հաղթանակը և ընդգծեց Նրա սիրո և զոհաբերության կարևորությունը: Մարիամ Մագդաղենացին դարձավ աստվածային շնորհի և հավերժական կյանքի խոստման վկան: Նրա պատմությունը մեզ սովորեցնում է, որ սիրո և Հիսուսին հանձնվելու միջոցով մենք կարող ենք գտնել մեր սեփական փրկագնումը և զգալ հարությունը մեր կյանքում:
10. Պողոսի եռանդն ու առաքելական եռանդը՝ դառնալով ազգերի առաքյալ.
Պողոսի կյանքը առաքելական եռանդի և եռանդի ոգեշնչող օրինակ է: Դամասկոսի ճանապարհին Հիսուսի հետ իր փոխակերպիչ հանդիպումից հետո Պողոսն իրեն ամբողջությամբ նվիրեց Աստծո ծառայությանը և Ավետարանի տարածմանը: Փրկության բարի լուրը կիսելու նրա բուռն կիրքը դրսևորվեց նրա բազմաթիվ միսիոներական ճամփորդությունների ընթացքում, որտեղ նա ջանք չխնայեց ազգերին հասնելու Հիսուսի ուղերձով:
- Պողոսը ճանապարհորդում էր քաղաքներով և շրջաններով՝ բերելով Աստծո Խոսքը այն վայրերում, որտեղ Ավետարանը դեռ չէր հռչակվել:
- Քրիստոսի սիրուց մղված՝ առաքյալը ջանում էր եկեղեցիներ հիմնել և հավատացյալների հավատքն ամրապնդել ամենուր իր այցելած վայրերում:
- Պողոսի կիրքը աշխարհագրական սահմաններ չուներ, քանի որ նրա ցանկությունն էր տեսնել, որ բոլոր մարդիկ ճանաչեն Քրիստոսին և զգալ նրա փրկարար սերը:
Չնայած իր հանդիպած մարտահրավերներին և հալածանքներին, Պողոսը շարունակեց անխոնջորեն քարոզել Քրիստոսի Եկեղեցին հիմնելու և կառուցելու համար: Նրա հավատարմությունն ու առաքելական կոչումը կատարելուն նվիրվածությունը արժեքավոր դաս է բոլոր հավատացյալների համար՝ հիշեցնելով մեզ Աստծո Արքայության ընդլայնման համար կրքոտ եռանդ և եռանդ ունենալու կարևորության մասին:
11. Հովհաննես Մկրտչի խոնարհությունն ու հեզությունը՝ որպես Հիսուսի նախորդի
""
Հովհաննես Մկրտչի կերպարը սուրբ գրություններում առանձնանում է որպես խոնարհության և հեզության օրինակ, հատկություններ, որոնք անհրաժեշտ են Հիսուսի նախակարապետը լինելու համար: Առանց անձնական ճանաչում փնտրելու՝ Հովհաննեսը հավատարիմ մնաց Մեսիայի գալստյան ճանապարհը նախապատրաստելու իր առաքելությանը: Նրա խոնարհ և պարզ վերաբերմունքը թույլ տվեց նրան հասկանալ, որ ինքը Փրկիչը չէ, այլ նա, ով եկել է իրենից հետո:
Յովհաննէս չփնտռեց նշանաւորութիւն, այլ ծառայութեան վերաբերմունք ցուցաբերեց Աստուծոյ եւ ուրիշներու հանդէպ: Նա իրեն արժանի չհամարեց արձակելու Հիսուսի սանդալները, ինչը ցույց է տալիս, որ նա ճանաչում է Քրիստոսի գերակայությունը: Նրա խոնարհությունը հիմնված էր նրա խորին համոզմունքի վրա, որ նա ոչ այլ ինչ է, քան գործիք Աստծո ձեռքում, որպեսզի կատարի իր աստվածայինը: նպատակը։
Հովհաննեսի հեզությունն ակնհայտ է նրա ապաշխարության ուղերձում և նրա խստաշունչ ապրելակերպից: Նա չփորձեց պարտադրել իրեն ուրիշներին, այլ սիրով և կարեկցանքով հրավիրեց սրտի փոփոխություն: Նրա նպատակն էր պատրաստել մարդկանց ընդունելու Հիսուսին և զգալու Նրա բերած փրկությունը: Ջոնը հասկացավ, որ իսկական մեծությունը ոչ թե զորության կամ իշխանության մեջ էր, այլ Աստծո կամքին լիակատար հանձնվելու մեջ:
12. Վաղ եկեղեցու նահատակների ոգեշնչող հավատքն ու քաջությունը.
Վաղ Եկեղեցին ականատես եղավ ներշնչող հավատքի և քաջության անզուգական ժառանգության: Այն ժամանակվա նահատակները, հուզված Քրիստոսի հանդեպ ունեցած իրենց անսասան սիրուց, հիացական տոկունությամբ դիմագրավեցին հալածանքներն ու նահատակությունները։ Իրենց զոհաբերությամբ այս քաջարի հավատացյալները մեծ ազդեցություն թողեցին Եկեղեցու պատմության վրա՝ ոգեշնչելով հետագա սերունդներին հետևել նրանց օրինակին:
Վաղ եկեղեցու նահատակները աչքի էին ընկնում իրենց անսասան հավատքով և Ավետարանի գործին իրենց կյանքը տալու պատրաստակամությամբ: Նրա օրինակը մեզ արժեքավոր դասեր է սովորեցնում այն մասին, թե ինչպես դիմակայել փորձություններին և դժվարություններին, որոնց կարող ենք հանդիպել մեր սեփական հավատքի մեջ: Ահա հավատքի այս հերոսների ոգեշնչող հավատքի և խիզախության մի քանի դրվագներ.
- Վստահեք Աստծուն. Վաղ եկեղեցու նահատակները լիովին վստահում էին Աստծո պաշտպանությանն ու ապահովմանը, նույնիսկ հալածանքների մեջ: Այս վստահությունը նրանց թույլ տվեց դիմագրավել տառապանքը քաջությամբ և հաստատակամությամբ:
- անվերապահ սերը: Այս նահատակները ցուցաբերեցին անվերապահ սեր Աստծո և իրենց մերձավորների հանդեպ, նույնիսկ նրանց նկատմամբ, ովքեր հալածում էին իրենց: Նրա սերն այնքան զորեղ էր, որ նա պատրաստ էր զոհաբերել իր կյանքը, որպեսզի ուրիշները կարողանան իմանալ փրկությունը Քրիստոսով:
- Ներողամտություն և հաշտություն. Չնայած անարդարությանն ու հալածանքներին, վաղ եկեղեցու նահատակները ներեցին իրենց կեղեքողներին և հաշտություն փնտրեցին: Ներողամտության և անկոտրում սիրո մասին նրա վկայությունը ցույց տվեց այն արմատական վերափոխումը, որը Ավետարանը ունի մարդկային կյանքերի վրա:
Վաղ Եկեղեցու նահատակների հավատքի և քաջության ժառանգությունը մարտահրավեր է նետում մեզ ապրելու մեր հավատքը կրքով և Աստծուն լիակատար նվիրումով: Եկեք հետևենք նրանց օրինակին՝ վստահելով Աստծուն մեր փորձությունների ժամանակ, սիրելով ուրիշներին անվերապահորեն և ներելով նույնիսկ այն ժամանակ, երբ դա անհնար է թվում: Թող այս քաջ նահատակների վկայությունը ոգեշնչի մեզ ապրել հավատարիմ և նվիրված այսօր և միշտ:
Հարց եւ պատասխան
Հարց. Ի՞նչ են «Աստվածաշնչի հերոսները»:
«Աստվածաշնչի հերոսները» նշանավոր դեմքեր են, որոնք հիշատակվում են Սուրբ Գրություններում իրենց քաջության, հավատքի և Աստծուն հնազանդվելու գործերով:
Հարց. Ո՞րն է «Աստվածաշնչի հերոսներին» ընդգծելու նպատակը:
«Աստվածաշնչի հերոսներին» ընդգծելու նպատակն է ոգեշնչել մեզ ապրելու մեր կյանքը նույն սկզբունքներով և արժեքներով, որոնք նրանք ցուցադրել են: Նրանց պատմությունների միջոցով մենք կարող ենք արժեքավոր դասեր քաղել հավատքի, հաստատակամության և Աստծու հանդեպ վստահության մասին: .
Հարց. Որո՞նք են «Աստվածաշնչի հերոսների» որոշ օրինակներ:
A: «Աստվածաշնչի հերոսների» որոշ օրինակներ ներառում են այնպիսի կերպարներ, ինչպիսիք են Մովսեսը, ով Եգիպտոսի ստրկությունից դուրս բերեց Իսրայելի ժողովրդին, Դավիթը, ով հաղթեց փղշտացի հսկա Գողիաթին օգնությամբ: Աստծո; և Դանիելը, ով ցույց տվեց իր հավատարմությունը Աստծուն՝ հրաժարվելով կուռքերին երկրպագելուց և առյուծների գուբին առերեսվելով:
Հարց. Ի՞նչ հատկություններով էին բնորոշ այս «Աստվածաշնչի հերոսներին»:
Պատ.՝ Աստվածաշնչի «հերոսներին» բնորոշ էր նրանց քաջությունը, իմաստությունը, հաստատակամությունը և Աստծո հանդեպ անսասան հավատը: Փորձությունների և մարտահրավերների միջոցով, որոնց հանդիպեցին, նրանք ցույց տվեցին իրենց վստահությունն առ այն, որ Աստված կառաջնորդի և կզորացնի իրենց բոլոր ժամանակներում:
Հարց: Ո՞րն է «Աստվածաշնչի հերոսների» արդիականությունն այսօր:
- Թեև նրանք ապրում էին մեզնից տարբեր ժամանակներում և համատեքստում, «Աստվածաշնչի հերոսները» այսօր էլ մեծ արդիականություն ունեն: Նրանց փորձառությունները և ուսմունքները կարող են ոգեշնչել մեզ՝ հավատքով և քաջությամբ դիմակայելու դժվարին իրավիճակներին՝ հիշեցնելով, որ Աստված միշտ մեր կողքին է:
Հարց. Ինչպե՞ս կարող ենք Աստվածաշնչի հերոսների դասերը կիրառել մեր կյանքում:
Ա. Մենք կարող ենք կիրառել «Աստվածաշնչի հերոսների» դասերը մեր կյանքում՝ ընդօրինակելով նրանց հավատքն ու վստահությունը Աստծո հանդեպ, փնտրելով Նրա առաջնորդությունն ու ուղղությունը մեր յուրաքանչյուր քայլում: Ավելին, մենք կարող ենք սովորել նրանց հնազանդությունից և Աստծո նպատակներն իրականացնելու պատրաստակամությունից՝ ծառայելով ուրիշներին և կիսելով իրենց սերը աշխարհի հետ:
Հարց. Կա՞ն արդյոք Աստվածաշնչում հիշատակված այլ հերոսներ, որոնք այդքան էլ հայտնի չեն:
- Այո, Աստվածաշունչը նշում է նաև այլ քիչ հայտնի հերոսների, ովքեր կարևոր դեր են խաղացել Աստծո ծրագրում: Հռութի, Նեեմիայի, Դեբորան և շատ այլ կերպարներ մեզ հրավիրում են ուսումնասիրելու Սուրբ Գրությունները և բացահայտելու ներշնչանքի ու հավատքի օրինակի այս պատմությունների հարստությունը:
Հարց. Ինչպե՞ս կարող ենք ավելին իմանալ «Աստվածաշնչի հերոսների» մասին:
Ա. «Աստվածաշնչի հերոսների» մասին ավելին իմանալու համար մենք կարող ենք կարդալ և ուսումնասիրել Սուրբ Գրությունները, մասնավորապես Հին և Նոր Կտակարանների գրքերը, որոնք պատմում են նրանց պատմությունները: Մենք կարող ենք նաև խորհրդակցել գրքերի կամ հովվական ռեսուրսների վրա, որոնք հատուկ կենտրոնանում են աստվածաշնչյան այս կերպարների և նրանց կյանքի դասերի վրա:
Եզրափակիչ մեկնաբանություններ
Եզրափակելով, «Աստվածաշնչի հերոսները» հրավիրում են մեզ խորհելու այն տղամարդկանց և կանանց խիզախ և հավատարիմ վկայության վրա, ովքեր պատմության ընթացքում վեր են խոյացել որպես հավատքի լուսատուներ: Իրենց կյանքով և արարքներով նրանք մեզ ոգեշնչում են խիզախ լինել դժբախտության մեջ, ապրել ազնվությամբ և վստահել Աստծո զորությանը իր նպատակներն իրականացնելու համար:
Հավատի այս հերոսները մեզ սովորեցնում են, որ անկախ նրանից, թե որքան փոքր կամ թույլ ենք մենք զգում, եթե վստահենք Տիրոջը և քայլենք նրա խոսքին հնազանդվելով, մենք կարող ենք հրաշալի բաներ անել նրա փառքի համար: Դրանք օրինակներ են, որ մեր սեփական սահմանափակումների մեջ Աստված կարող է դրսևորել իր մեծությունը:
Այսօր, առավել քան երբևէ, մեզ պետք են հավատքի հերոսներ, որոնք շոշափելի վկայություն են Աստծո սիրո, արդարության և բարության մասին մի աշխարհի մեջ, որը հաճախ ամայի է թվում: «Աստվածաշնչի հերոսները» մեզ դիմակայում են Հիսուսի խիզախ և հավատարիմ հետևորդներ լինելու մարտահրավերի առաջ՝ պատրաստ լինելով նրա լույսն ու հույսը բերել մեր շուրջը գտնվողներին:
Այսպիսով, հարգելի ընթերցող, ես քաջալերում եմ ձեզ խորասուզվել Աստվածաշնչի էջերում և իմանալ այս հերոսների, նրանց պատմությունների և կյանքի դասերի մասին: Թող նրանք մարտահրավեր նետեն ձեր հավատքին, ոգեշնչեն ձեզ լիարժեք ապրելու և ցույց տան, որ դուք նույնպես կարող եք հերոս լինել ձեր սեփական պատմության մեջ:
Եզրափակելով, «Աստվածաշնչի հերոսները» հիշեցնում են մեզ, որ մարդկության պատմությունը լի է տղամարդկանցով և կանանցով, ովքեր, չնայած իրենց թուլություններին, կարողացան մեծ բաներ անել Աստծուն իրենց հավատքի և վստահության շնորհիվ: Եկեք հետևենք նրա օրինակին՝ թույլ տալով Աստծուն առաջնորդել և զորացնել մեզ հերոսներ լինելու մի աշխարհի մեջ, որը հույսի և սիրո կարիք ունի: Թող նրանց կյանքը ծառայի որպես ոգեշնչում ապրելու ազնվությամբ և քաջությամբ՝ իմանալով, որ Աստծո մեջ ամեն ինչ հնարավոր է:
Ուստի, ես ձեզ հրավիրում եմ ընդունելու աստվածաշնչյան այս հերոսների ոգին և թույլ տալ նրանց վերափոխել մեր կյանքը, մեր համայնքները և մեր աշխարհը: Վստահ եմ, որ մենք կբացահայտենք հավատքի նոր հարթություն և կլինենք Աստծո հավատարմության վկաներ մեր իսկ պատմության մեջ:
Այսպիսով, առաջ գնացեք, քայլեք «Աստվածաշնչի հերոսների» ճանապարհով և թող նրանց օրինակը ձևավորի ձեր բնավորությունը և ամրացնի ձեր հավատքը: ,