Երջանկություն ըստ կաթոլիկ եկեղեցու.

Երջանկությունը բոլոր մարդկանց համար ընդհանուր ցանկություն է, մշտական ​​որոնում, որը մեզ առաջնորդում է բացահայտելու մեր կյանքի տարբեր ուղիներ: Անհիշելի ժամանակներից ի վեր կաթոլիկ եկեղեցին հիմնարար դեր է խաղացել իր հավատացյալների հոգևոր առաջնորդության գործում՝ ապահովելով հավատքի վրա հիմնված ուսմունքներ՝ հասնելու կատարման և երջանկության: Այս հոդվածում մենք կուսումնասիրենք երջանկության հայեցակարգը ըստ կաթոլիկ եկեղեցու, ինչպես է այն դրսևորվում հավատացյալների կյանքում և որոնք են այն կազմող հիմնարար տարրերը: Հովվական հայացքի միջոցով մենք կխորանանք այս համապատասխան և խորը թեմայի մեջ՝ նպատակ ունենալով ավելի լավ հասկանալ Եկեղեցու դերը անհատական ​​երջանկության որոնման մեջ:

Բովանդակության ինդեքս

Երջանկության կարևորությունը կաթոլիկ եկեղեցու ուսուցման մեջ

Կաթոլիկ եկեղեցու ուսմունքում երջանկությունը կենտրոնական և կենսականորեն կարևոր տեղ է գրավում։ Եկեղեցին ընդունում է, որ երջանկության որոնումը մարդկային սրտի ներքին ցանկությունն է, և որ այդ որոնումը կարող է լիարժեք իմաստ և իրականացում գտնել հավատքի և քրիստոնեական արժեքների ապրելու մեջ:

Երջանկությունը, ըստ Եկեղեցու ուսմունքի, չի հայտնաբերվում նյութական բարիքների կուտակման կամ սեփական ցանկությունների եսասիրական բավարարման մեջ, այլ բացահայտվում է ուրիշների ծառայության և ինքն իրեն առատաձեռն տալու մեջ: Հիսուսն ուսուցանեց մեզ, որ ճշմարիտ երջանկության ճանապարհը գտնվում է Աստծուն ամեն ինչից վեր սիրելու և մերձավորիդ քո անձի պես սիրելու մեջ:

Եկեղեցու համար երջանկությունը նպատակ է, որը կարելի է ձեռք բերել այս կյանքում երանությունների գործադրմամբ: Հիսուսը ցույց տվեց մեզ, որ երջանկությունը գտնվում է խոնարհ սրտերում, արդարություն փնտրողների, ողորմածների և խաղաղարարների մեջ: Եկեղեցին հորդորում է մեզ ապրել այս ուսմունքներով և երջանկություն փնտրել Աստծո հետ հանդիպման և ուրիշների ծառայության մեջ:

Երջանկությունը որպես կյանքի իմաստի որոնում կաթոլիկ վարդապետության մեջ

Կաթոլիկ վարդապետության մեջ կյանքի իմաստի որոնումն ու երջանկությունը ներքուստ կապված են: Եկեղեցին սովորեցնում է, որ իսկական երջանկությունը գտնվում է Աստծո մեջ և ապրելու համաձայն նրա կամքի: Կաթոլիկների համար կյանքն ունի աստվածային նպատակ, և մենք կոչված ենք բացահայտելու այն և լիարժեք ապրելու: Ստորև մենք կուսումնասիրենք մի քանի հիմնական գաղափարներ այն մասին, թե ինչպես հասկանալ երջանկությունը կաթոլիկ տեսանկյունից:

Կաթոլիկ վարդապետության մեջ երջանկությունը միայն անձնական բավարարվածության կամ եսասիրական ցանկությունների իրականացման մասին չէ: Փոխարենը, այն հասկացվում է որպես ներքին վիճակ, որն առաջանում է առաքինի կյանքով ապրելուց և ընդհանուր բարիք փնտրելուց: Եկեղեցին ուսուցանում է, որ իսկական երջանկությունը գտնվում է սիրո, գթության և ուրիշներին ծառայելու մեջ: Մեր կյանքը հարմարեցնելով Աստծո պատվիրաններին և որդեգրելով առաքինություններ, ինչպիսիք են համբերությունը, առատաձեռնությունը և խոնարհությունը, մենք համահունչ ենք աստվածային նպատակին և ավելի մեծ կատարում ենք գտնում:

Կարևոր է ընդգծել, որ երջանկությունը կաթոլիկ վարդապետության մեջ խորթ չէ այն տառապանքներին և մարտահրավերներին, որոնք կարող է ներկայացնել կյանքը: Իրականում, ուսուցանվում է, որ տառապանքը կարող է փրկագնող արժեք ունենալ, երբ առաջարկվում է Քրիստոսի չարչարանքների հետ միության մեջ: Ընդունելով մեր սեփական և ուրիշների տառապանքները՝ մենք ավելի մեծ նպատակի զգացում ենք գտնում և մի քայլ ավելի մոտ ենք Աստծո խոստացած հավերժական երջանկությանը: Կաթոլիկ վարդապետությունը մեզ հրավիրում է տառապանքը տեսնել ոչ թե որպես երջանկության խոչընդոտ, այլ որպես Աստծո և ուրիշների հետ մեր հարաբերություններում աճելու հնարավորություն:

Առաքինությունը որպես երջանկության ճանապարհ՝ ըստ Կաթոլիկ եկեղեցու

Կաթոլիկ եկեղեցին դարեր շարունակ ուսուցանել է, որ առաքինությունը ճշմարիտ երջանկության ճանապարհն է: Հետևելով Քրիստոսի վարդապետությանը, Եկեղեցին ընդգծել է առաքինությունների մշակման և կիրառման կարևորությունը, ինչպիսիք են արդարությունը, գթությունը և խոհեմությունը:

Առաքինությունը, ըստ Եկեղեցու ուսմունքի, ներառում է ոչ միայն չարից խուսափելը, այլև բարին փնտրելը և բարոյական կատարելության ձգտումը: Այս առումով Եկեղեցին պնդում է, որ առաքինի կյանքով ապրելը էական է լիարժեք երջանկության հասնելու համար:

Եկեղեցին նաև նպաստում է աստվածաբանական առաքինությունների կիրառմանը, որոնք բոլոր մյուս առաքինությունների հիմքն են: Այս աստվածաբանական առաքինությունները ներառում են հավատքը, հույսը և գթությունը: Հավատքի միջոցով հավատացյալները վստահում են Աստծո խոսքին և հանձնվում նրա կամքին: Հույսը նրանց ուժ է տալիս դժվարություններին դիմակայելու և հավերժական երջանկության հետապնդման մեջ համառելու համար: Իսկ բարեգործությունը, աստվածային սերը մղում է նրանց սիրելու և անձնուրաց կերպով ծառայելու մերձավորներին:

Ընտանիքի դերը քրիստոնեական երջանկության խթանման գործում

Ընտանիքը հիմնարար դեր է խաղում քրիստոնեական երջանկության խթանման գործում։ Ընտանիքում է, որտեղ աճում են արժեքները և փոխանցվում հավատքի ուսմունքները: Ծնողները, որպես իրենց երեխաների առաջին դաստիարակները, պարտավոր են դաստիարակել նրանց Աստծո և մերձավորի հանդեպ սիրո մեջ: Օրինակի և ուսուցման միջոցով ծնողները պետք է առաջնորդեն իրենց երեխաներին հավատքի ճանապարհով և օգնեն նրանց աճել մտերիմ հարաբերություններում Հիսուսի հետ:

Քրիստոսակենտրոն ընտանիքը իրական ուրախություն և երջանկություն է գտնում: Աստվածաշնչի ուսումնասիրությունը և ընտանեկան աղոթքը կարևոր պրակտիկաներ են Աստծո հետ հավատքն ու հարաբերություններն ամրապնդելու համար: Ավելին, Եկեղեցու կյանքին մասնակցությունը, ինչպես օրինակ՝ Սուրբ Պատարագին և հաղորդություններին մասնակցելը, ընտանիքի յուրաքանչյուր անդամի հոգևոր աճին նպաստող միջավայր է ստեղծում:

Ընտանիքը նաև վճռորոշ դեր է խաղում քրիստոնեական երջանկության խթանման գործում՝ փոխադարձ սիրո և ուրիշների հանդեպ հոգատարության միջոցով: Անշահախնդիր սերը, կարեկցանքը և ներողամտությունը հիմնարար արժեքներ են, որոնք պետք է մշակվեն տանը: Ապրելով այս արժեքներով՝ ընտանիքը դառնում է սիրո և ընդունման ապաստան, որտեղ յուրաքանչյուր անդամ իրեն սիրում և գնահատված է զգում: Նմանապես, դժվար պահերին աջակցությունն ու փոխօգնությունը, ինչպես նաև ձեռքբերումների ու ուրախությունների տոնակատարությունը ամրապնդում են ընտանեկան կապերը և նպաստում նրա բոլոր անդամների քրիստոնեական երջանկությանը:

Հաղորդությունները որպես ուրախության և երջանկության աղբյուր կաթոլիկ եկեղեցում

Կաթոլիկ եկեղեցում հաղորդությունները նրա հավատացյալների համար ուրախության և երջանկության իսկական աղբյուր են: Այս սուրբ պարգևների միջոցով հավատացյալները հնարավորություն են գտնում զգալու Աստծո մերձությունը և շոշափելի կերպով ստանալ նրա շնորհը: Հաղորդությունները կարևոր պահեր են քրիստոնյաների կյանքում և ցույց են տալիս մեզ այն անսահման սերը, որ Աստված ունի մեզանից յուրաքանչյուրի հանդեպ:

Հաղորդությունների մեջ ապրած ուրախությունը վստահությունն է, որ մենք սիրված և ներված ենք Աստծո կողմից: Մկրտության ժամանակ մենք ողջունվում ենք Եկեղեցու մեծ ընտանիքում և վերածնվում որպես Աստծո զավակներ: Դա մեծ ուրախության պահ է, երբ մենք ստանում ենք Սուրբ Հոգին և սկսում մեր կյանքը Քրիստոսով: Հաստատումն իր հերթին զորացնում է մեզ և ուրախությամբ լցնում, երբ մենք ստանում ենք Սուրբ Հոգու պարգևները, որոնք մեզ հնարավորություն են տալիս ապրելու մեր հավատքը քաջությամբ և խանդավառությամբ:

Հաղորդությունը՝ ամենակարևոր խորհուրդը, մտերմիկ հանդիպում է Հիսուսի հետ՝ նվիրաբերված հացի և գինու մեջ: Մասնակցելով պատարագին և ստանալով Քրիստոսի Մարմինն ու Արյունը՝ մենք խորը ուրախություն ենք ապրում և ավելի սերտորեն միանում Նրա հետ։ Ունենք նաև հիվանդների հաշտեցման և օծման խորհուրդները, որոնք մեզ հնարավորություն են տալիս ողորմություն ապրելու։ Աստծո մխիթարությունը թուլության և տառապանքի պահերին: Այս խորհուրդները մեզ լցնում են հույսով և ուրախությամբ՝ իմանալով, որ Աստված ներում է մեր մեղքերը և ուղեկցում է մեզ մեր հիվանդությունների ժամանակ:

Երջանկություն և սրբության կոչ կաթոլիկ եկեղեցում

Կաթոլիկ եկեղեցում երջանկությունը հեռավոր կամ անհասանելի նպատակ չէ, այլ իրականություն, որին կոչված ենք բոլորս։ Իսկական երջանկությունը գտնվում է սրբության հետապնդման, Հիսուսի հետքերով գնալու և նրա ուսմունքների համաձայն ապրելու մեջ: Հասարակության մեջ կյանքի և առաքինությունների կիրառման միջոցով է, որ մենք հասնում ենք երջանկության լիարժեքությանը, որը Աստված ցանկանում է մեզ համար:

Մեզ դեպի սրբություն տանող ուղիներից մեկը մեր մերձավորների հանդեպ անվերապահ սերն է: Հիսուսը սովորեցրեց մեզ սիրել ուրիշներին այնպես, ինչպես ինքներս մեզ, և ողորմած լինել մեր շրջապատի հանդեպ: Սրբություն փնտրելը ներառում է պատրաստակամություն ներելու, օգնելու կարիքավորներին և լինել առատաձեռն մեր արարքներում: Այսպես ապրելով՝ մենք խորը և հարատև ուրախություն ենք ստանում, որը գալիս է իմանալով, որ հետևում ենք Հիսուսի օրինակին և ծառայում ուրիշներին։

Հաղորդության կյանքը նույնպես հիմնարար է կաթոլիկ եկեղեցում սրբության և երջանկության մեր ձգտման համար: Հաղորդությունների, հատկապես Հաղորդության և հաշտության միջոցով մենք ավելի ենք մոտենում Աստծուն և ստանում նրա սրբագործող շնորհը: Ակտիվ մասնակցությունը պատարագին, ամենօրյա աղոթքին և Աստծո Խոսքի շուրջ խորհրդածությանը զորացնում է մեզ հոգեպես և օգնում է աճել սրբության մեջ: Հավատքով և ակնածանքով ընդունելով հաղորդությունները՝ մենք զգում ենք Աստծո ներկայությունը մեր կյանքում և գտնում ենք մխիթարություն և առաջնորդություն դեպի երջանկություն տանող մեր ճանապարհին:

Կաթոլիկ վարդապետության մեջ ուրիշներին նվիրվածության և ծառայության մեջ երջանկություն

Կաթոլիկ վարդապետությունն ուսուցանում է, որ երջանկությունը գտնվում է ուրիշներին նվիրվածության և ծառայության մեջ: Պատմության ընթացքում Եկեղեցին առաջ է քաշել ծառայության և զոհաբերության կյանքով ապրելու կարևորությունը՝ հետևելով Հիսուսի օրինակին:

Նախ՝ ուրիշներին ծառայելը թույլ է տալիս մեզ սեր և կարեկցանք դրսևորել ուրիշների հանդեպ: Հիսուսը սովորեցրեց մեզ սիրել մեր մերձավորներին, ինչպես ինքներս մեզ, և դա նշանակում է պատրաստ լինել ծառայելու և օգնելու կարիքավորներին: Երբ մենք նվիրվում ենք ծառայությանը, մենք ականատես ենք լինում Աստծո սիրո փոխակերպող զորությանը ուրիշների կյանքում:

Ավելին, ուրիշներին նվիրվածությունն օգնում է մեզ հոգեպես աճել և զարգացնել այնպիսի առաքինություններ, ինչպիսիք են խոնարհությունը, համբերությունը և անջատվածությունը: Երբ մենք ծառայում ենք ուրիշներին, մենք գիտակցում ենք մեր սեփական խոցելիությունը և կախվածությունը Աստծուց, ինչը մեզ ստիպում է ավելի շատ վստահել Նրա շնորհին և ողորմությանը: Այս առատաձեռն նվիրատվությունը նաև թույլ է տալիս մեզ թողնել նյութական բաները և կենտրոնանալ այն ամենի վրա, ինչը իսկապես կարևոր է՝ սեր Աստծո և մերձավորի հանդեպ։

Աղոթքի և հաղորդության կյանքի կարևորությունը երջանկության հասնելու համար

Աղոթքը և հաղորդության կյանքը հիմնարար տարրեր են մեր հոգևոր կյանքում երջանկության հասնելու համար: Աղոթքը մեզ կապում է Աստծո հետ և թույլ է տալիս արտահայտել մեր կարիքները, ցանկությունները և երախտագիտությունը: Աղոթքի միջոցով է, որ մենք ներքին խաղաղություն և ուժ ենք գտնում առօրյա մարտահրավերներին դիմակայելու համար: Ավելին, հաղորդական կյանքը մեզ ավելի է մոտեցնում հավատքի խորհուրդներին և ապահովում է մեզ աստվածային շնորհով, որն անհրաժեշտ է լիարժեք և առատ կյանքով ապրելու համար:

Աղոթքն օգնում է մեզ զարգացնել անձնական հարաբերություններ Աստծո հետ, այն թույլ է տալիս մեզ բացել մեր սրտերը և ստանալ նրա սերն ու ողորմությունը: Աղոթքի միջոցով մենք կարող ենք տարբերել Նրա կամքը և խնդրել Նրա առաջնորդությունը մեր որոշումներում: Նմանապես, հաղորդության կյանքը աստվածային շնորհի աղբյուր է, որն ամրացնում է մեր հավատքը և օգնում է մեզ հոգեպես աճել: Հաղորդությունները մեզ միավորում են Եկեղեցուն և թույլ են տալիս զգալ Քրիստոսի իրական ներկայությունը մեր կյանքում:

Աղոթքը և հաղորդական կյանքը ոչ միայն օգուտ են բերում մեր հոգևոր կյանքին, այլև դրական ազդեցություն են ունենում մեր առօրյա կյանքի վրա: Աղոթքով Աստծուն մոտենալով՝ մենք մխիթարություն և հույս ենք գտնում նույնիսկ դժվարությունների մեջ: Հաղորդության կյանքը, իր հերթին, մեզ ուժ է տալիս հաղթահարելու խոչընդոտները և օգնում մեզ ապրել Ավետարանի արժեքներին համապատասխան: Ապրելով աղոթքի կյանքով և ակտիվորեն մասնակցելով խորհուրդներին՝ մենք բացվում ենք Աստծո շնորհի առջև և դառնում նրա սիրո և ողորմության գործիքներն աշխարհում:

Խոհեմությունն ու իմաստությունը՝ որպես երջանկություն գտնելու միջոց՝ ըստ Կաթոլիկ եկեղեցու

Խորաթափանցությունն ու իմաստությունը էական են իրական երջանկություն գտնելու համար՝ ըստ Կաթոլիկ եկեղեցու ուսմունքի: Այս առաքինությունների ըմբռնումն ու կիրառումը մեզ տանում է դեպի իմաստուն և ճիշտ որոշումներ՝ առաջնորդվելով Սուրբ Հոգով և Հիսուսի ուսմունքով:

Ամենից առաջ խորաթափանցությունը թույլ է տալիս տարբերել բարին չարից և փնտրել Աստծո կամքը մեր կյանքում: Աղոթքի և մտորումների միջոցով մենք կարող ենք տարբերակել այն ուղին, որը մեզ կտանի դեպի իրականացում և հարատև երջանկություն: Կարևոր է հիշել, որ խորաթափանցությունը ոչ միայն անհատական ​​պրակտիկա է, այլև համայնքային: Եկեղեցին առաջարկում է առաջնորդություն և ուղղություն իր ուսմունքների և իր սրբերի իմաստության միջոցով, ովքեր անցել են նմանատիպ փորձառությունների միջով:

Իմաստությունը ևս մեկ միջոց է, որով մենք կարող ենք երջանկություն գտնել՝ ըստ Կաթոլիկ եկեղեցու: Իմաստությունն օգնում է մեզ ճիշտ որոշումներ կայացնել՝ հաշվի առնելով հավերժական սկզբունքներն ու քրիստոնեական արժեքները: Ձեռք բերելով գիտելիքներ և խորհելով փորձի վրա՝ մենք կարող ենք ավելի խորը հեռանկարներ ձեռք բերել և ավելի լավ հասկանալ մեր կյանքի նպատակը: Ավելին, իմաստությունը մեզ առաջնորդում է ապրելու առաքինությունների կյանքով, ինչպիսիք են գթությունը, արդարությունը և խոնարհությունը, որոնք մեզ ավելի են մոտեցնում Աստծուն և օգնում մեզ երջանիկ լինել ցանկացած պարագայում:

Քրիստոնեական երջանկություն ապրելու համար հաղորդության և հավատքի համայնքում մասնակցության կարևորությունը

Մեր քրիստոնեական կյանքում հաղորդությունը և հավատքի համայնքին մասնակցությունը հիմնարար դեր են խաղում իրական երջանկությունը զգալու համար, որն Աստված ցանկանում է մեզ համար: Հաղորդությունը թույլ է տալիս մեզ կապվել այլ հավատացյալների հետ՝ կիսելով մեր ուրախությունները, վիշտերը և պայքարը: Հենց այս հանդիպման և միասնության տարածքում մենք կարող ենք զգալ Աստծո սերը մեր հավատքի եղբայրների և քույրերի հետ մեր հարաբերությունների միջոցով:

Հավատքի համայնքում ակտիվորեն մասնակցելը թույլ է տալիս մեզ հոգեպես աճել և ամրապնդել մեր հավատքը: Երբ մենք ներգրավվում ենք եկեղեցու տարբեր գործունեության և իրադարձությունների մեջ, մենք շրջապատված ենք մարդկանցով, ովքեր կիսում են մեր նույն հավատքը և խրախուսում են մեզ շարունակել Քրիստոսի հետ մեր քայլքը: Հավատքի համայնքին մասնակցելը մեզ հնարավորություն է տալիս սովորելու, ծառայելու, երկրպագելու և Աստծո հետ մեր հարաբերություններում աճելու:

Հաղորդությունը և հավատքի համայնքին մասնակցությունը նաև մեզ էմոցիոնալ և հոգևոր աջակցություն է տրամադրում դժվար պահերին: Երբ մենք ապրում ենք ցավալի փորձառություններով կամ անցնում ենք բարդ իրավիճակների միջով, այլ հավատացյալների ընկերակցությունն ու աջակցությունը զորացնում է մեզ և օգնում մեզ մխիթարություն գտնել Աստծո մեջ: Հավատքի համայնքն առաջարկում է մեզ ապահով տարածք, որտեղ մենք կարող ենք գտնել լսել, խորհուրդ և աղոթք, որն օգնում է մեզ զգալ խորը երջանկությունը, որը գալիս է իմանալով, որ մենք միայնակ չենք մեր պայքարում:

Հույսի առաքինությունը՝ որպես մխիթարության և երջանկության աղբյուր կաթոլիկ եկեղեցում

Կաթոլիկ եկեղեցում հույսի առաքինությունը դարերի ընթացքում ճանաչվել է որպես հավատացյալների մխիթարության և երջանկության անսպառ աղբյուր: Հավատքի մեջ արմատավորված և աստվածային շնորհով զորացած այս առաքինությունը մեզ թույլ է տալիս վստահությամբ և լավատեսությամբ նայել ապագային, նույնիսկ դժվարության և նեղության ժամանակ:

Պատճառներից մեկը, թե ինչու հույսն այդքան զորեղ է մեր հավատքում, այն է, որ այն ուղղակիորեն կապում է մեզ հավերժական փրկության խոստման հետ, որն Աստված տվել է իր բոլոր զավակներին: Հույսի միջոցով մենք կարող ենք վստահ լինել, որ չնայած մեր անկատարություններին և մեղքերին, Աստված միշտ պատրաստ է ներել մեզ և ընդունել իր ողորմած սիրո մեջ:

Ավելին, հույսը թույլ է տալիս մեզ ապրել Աստծո հետ մշտական ​​միության մեջ՝ հիշեցնելով մեզ, որ մենք կանչված ենք քայլելու դեպի Նրա հետ հավերժական կյանքի լրիվությունը: Այս հույսը մղում է մեզ փնտրելու սրբություն և ապրել Աստծո պատվիրաններին համապատասխան՝ վստահելով, որ մեր երկրային ճանապարհորդության ավարտին մենք կպարգևատրվենք հավերժական ուրախությամբ և երջանկությամբ Նրա ներկայությամբ:

Հարց եւ պատասխան

Հարց. Ի՞նչ է երջանկությունն ըստ Կաթոլիկ եկեղեցու:
Պատասխան. Երջանկությունն ըստ Կաթոլիկ եկեղեցու հասկացվում է որպես նպատակ և իրականացման վիճակ, որին հասնելու բոլոր մարդիկ կարող են հասնել: Դա հարատև և կատարյալ երջանկություն է, որը գտնվել է Աստծո հետ հաղորդակցվելու և նրա կամքի համաձայն ապրելու մեջ:

Հարց. Ո՞րն է երջանկություն գտնելու հիմքը ըստ Կաթոլիկ եկեղեցու:
Պատասխան. Կաթոլիկ եկեղեցու համաձայն երջանկություն գտնելու հիմնարար հիմքը Աստծո հետ անձնական հարաբերություններն են: Հավատացյալը ձգտում է ճանաչել և սիրել Աստծուն՝ նրան դնելով իր կյանքի կենտրոնում և հետևելով նրա ուսմունքներին: Ավելին, կարևոր է համարվում ուրիշների հետ հաղորդակցության մեջ ապրելը՝ ձգտելով ընդհանուր բարիքին և հարգելով յուրաքանչյուր մարդու արժանապատվությունը:

Հարց. Ինչպե՞ս է հավատքը կապված երջանկության ձգտման հետ:
Պատասխան. Կաթոլիկ եկեղեցու համաձայն հավատքը հիմնարար դեր է խաղում երջանկության ձգտման մեջ: Հավատի միջոցով հավատացյալն ընդունում է, որ Աստված է այդ երկար սպասված երջանկության վերջնական և լիարժեք աղբյուրը: Աստծուն վստահելը և նրա ողորմած սերը թույլ են տալիս հավատացյալին մխիթարություն գտնել դժվարությունների մեջ և գտնել կյանքի իմաստն ու նպատակը:

Հարց. Ի՞նչ կոնկրետ ուսմունքներ է քարոզում Կաթոլիկ եկեղեցին երջանկության մասին:
Պատասխան. Կաթոլիկ եկեղեցին խթանում է հատուկ ուսմունքներ, որոնք առաջնորդում են հավատացյալներին երջանկության ձգտման մեջ: Դրանք ներառում են՝ ապրել բարոյապես առաքինի կյանքով, երախտագիտություն և ուրախություն զարգացնել, խոնարհություն և գթություն դրսևորել, լինել արդար և ողորմած, նպաստել հաշտությանն ու ներմանը և խաղաղություն փնտրել:

Հարց. Ինչպե՞ս կարելի է երջանկության հասնել ըստ Կաթոլիկ եկեղեցու՝ դժվարությունների մեջ:
Պատասխան. Կաթոլիկ եկեղեցին սովորեցնում է, որ նույնիսկ դժբախտության մեջ երջանկության կարելի է հասնել, եթե պահպանվեն Աստծուն վստահության և նվիրվածության հարաբերությունները: Աղոթքի միջոցով մենք ուժ ենք փնտրում մարտահրավերներին դիմակայելու և Աստծո ներկայության մեջ մխիթարություն և խաղաղություն գտնելու շնորհ: Նաև խրախուսվում է փնտրել հավատքի համայնքի աջակցությունը, որը կարող է ապահովել ուղեկցություն և համերաշխություն:

Հարց. Կաթոլիկ եկեղեցին բավարա՞ր է համարում երկրային երջանկությունը:
Պատասխան. Կաթոլիկ եկեղեցին ընդունում է երկրային երջանկության կարևորությունը, բայց այն ինքնուրույն չի համարում: Հասկանալի է, որ լիակատար երջանկությունը ձեռք է բերվում միայն երկնքում Աստծո հետ հաղորդակցվելիս: Այնուամենայնիվ, Եկեղեցին նպաստում է նաև նյութական և զգացմունքային բարեկեցության որոնմանը, միշտ հավասարակշռված և քրիստոնեական արժեքներին համապատասխան:

Հարց. Ինչպե՞ս է երջանկությունը, ըստ Կաթոլիկ եկեղեցու, ազդում հավատացյալների առօրյա կյանքի վրա:
Պատասխան. Կաթոլիկ եկեղեցու համաձայն երջանկությունը մեծ ազդեցություն ունի հավատացյալների առօրյա կյանքի վրա: Եկեղեցու սկզբունքներն ու ուսմունքները առաջնորդում են նրանց ամենօրյա որոշումներն ու գործողությունները՝ հորդորելով նրանց ապրել Ավետարանի արժեքներին համապատասխան: Երջանկության ձգտումը Աստծո մեջ արտացոլվում է ուրիշների հանդեպ նրա վերաբերմունքի, արդարության հանդեպ նրա նվիրվածության, ընդհանուր բարիքի ձգտման և ուրիշներին ծառայելու պատրաստակամության մեջ:

Հարց. Ի՞նչ վերջնական ուղերձ է հաղորդում Կաթոլիկ եկեղեցին երջանկության մասին:
Պատասխան. Կաթոլիկ եկեղեցին երջանկության մասին իր ուղերձում բոլոր մարդկանց հրավիրում է փնտրելու ճշմարիտ երջանկություն, որը միայն Աստծո մեջ է: Այն նպաստում է ներքին ազատությանը, սրտի խաղաղությանը և իսկական ուրախությանը, որն ապրում է Աստծո սիրո ծրագրին համապատասխան: Եկեղեցին խրախուսում է բոլորին՝ հավատացյալներին և ոչ հավատացյալներին, ակտիվորեն փնտրել այն հարատև երջանկությունը, որը միայն հավատքն ու Աստծո հետ հաղորդակցությունը կարող են բերել:

Հետևելու ճանապարհը

Մի խոսքով, երջանկությունը ըստ Կաթոլիկ եկեղեցու ուղի է, որը պահանջում է նվիրում, նվիրվածություն և հավատք: Աստծո սիրո շնորհիվ մենք կարող ենք խորը կատարման և ուրախության զգացում գտնել մեր կյանքում: Եկեղեցին մեզ առաջարկում է հոգևոր և բարոյական առաջնորդություն՝ հասնելու այս հարատև երջանկությանը, հիմնված սիրո, ներման և ուրիշներին ծառայելու սկզբունքների վրա: Այսպիսով, հետևելով մեր հավատքի արժեքներին և ուսմունքներին, մենք կարող ենք իրական երջանկություն զգալ, որը գերազանցում է արտաքին հանգամանքները և կապում մեզ աստվածայինի հետ: Թող որ երջանկության ձգտումն ըստ Կաթոլիկ եկեղեցու մշտական ​​ոգեշնչում լինի մեր կյանքում՝ առաջնորդելով մեզ դեպի սիրով, խաղաղությամբ և առատությամբ լի գոյություն:

Ձեզ նույնպես կարող է հետաքրքրել այս առնչվող բովանդակությունը.