Ek gaan vanoggend 'n hospitaalkamer binne om nagmaal te gee aan 'n siek persoon, wat in die bed is weens 'n post-operatiewe opehartoperasie.
Aan die einde van die besoek vertel hy my dat sy 16-jarige kleinseun onlangs vir hom 'n brief of pseudo-gedig in sy slaap geskryf het, en hy gee dit aan my deur.
Ek lees dit hardop en hy vra om verskoning want hy het weer bewoë soos die eerste keer. Ek vind dit so innemend dat ek toestemming vra om dit te publiseer, hy sê dit natuurlik vir my!
Hier gaan dit. Daar is soveel teerheid, dat hierdie dinge ja of ja in sirkulasie geplaas moet word.
'n Ander mens, groot soos 'n reus
As ek sien hoe jy rustig slaap, ontspan my,
die lewe is 'n vreemde ding,
Jy weet nie wanneer dit opgaan of wanneer dit daal nie
soos die wolke is ons net damp in hierdie wêreld,
klein soos deeltjies.
Maar daar is verskillende mense, groot soos reuse,
dat vir hulle niks is wat voor hulle gestel word nie.
en ja, ek moet vir jou sê, jy is my verwysing,
een van daardie mense
Dat as ek jou sien, ek die hartseer vergeet.
As ek iets in hierdie lewe is, is ek deel van jou.
Ek weet dat jy ons net hoef te sien om gelukkig te wees,
en maak nie saak wat gebeur nie, jy sal altyd daar wees.
Bloed van jou bloed, jy my meester en ek jou leerling.
Jy sal my nie sommer van die grond af tel elke keer as ek val nie
maar jy sal ook my honger stil
En jy sal my fokus vir elke keer as ek afgelei word.
Jy staar probleme in die gesig sonder om jou rug daarop te draai,
Ek is een van die wat elke keer as jy stap jou voetspore volg.
En ek herhaal dit weer, jy is my oupa,
jy spoor my aan om aan te dring totdat ek dit kry,
jy versoet my probleme soos lekkergoed,
Ek vergeet hoe hartseer elke keer as ek jou sien,
En as ek iets in hierdie lewe is, is dit deel van jou.
het jou lief
Hugo